Wat is wijs?

Mijn moeder is overleden en bij het ordenen van papieren en documenten stuitte ik op een brief van ene ‘Karin’ aan mijn moeder uit het jaar 1958.

Deze Karin kan ik me nog herinneren. Ik was toen 7 jaar en zij logeerde een tijdje bij mijn ouders. Niet vreemd, er logeerden wel vaker mensen van allerlei pluimage. Mijn vader bracht bijvoorbeeld op een goede dag een Griekse jongeman mee. Hij zei: ‘dit is een goede jongen en hij heeft geen dak boven zijn hoofd. Hij kan wel bij ons wonen tot hij een kamer heeft.’ Die kamer was binnen een week gevonden en ook werk. Dat speelde in 1961. Andreas,  hij leek in mijn ogen op een Griekse God, bleef bij ons een welkome gast. Misschien een van de eerste ‘gast’arbeiders in Limburg?

Terug naar Karin. Ik denk dat het 1956 was toen Karin bij ons logeerde. Zij bleek de maitresse te zijn van een vriend van mijn ouders. Herman had ook een echtgenote, Mieke. Zij woonden in Utrecht. Herman zocht onderdak voor zijn geheime vriendin en wist niet beter dan haar bij ons onder te brengen. Vreemde situatie. Als kind van 7 vond ik het uitermate interessant dat Karin schotwonden in de borst had. Ik wilde deze graag zien maar dat mocht niet. Karin was gevlucht uit Oost-Duitsland. Heel spannend allemaal.

Snuffelend in de documenten vond ik dus de brief van Karin. Daarin schreef ze dat het goed ging met haar en haar zoontje. Maar dat de vader, Herman dus, niet wist van zijn bestaan omdat hij dacht dat het kind gestorven was... Zij wilde ook niet dat hij het te weten zou komen. Het moest een geheim blijven, dat was volgens haar beter. Zij zou wel graag mijn moeder en vader nog eens komen opzoeken maar het risico was te groot in verband met dit geheim. Het grote geheim moest geheim blijven. Zij schrijft dat als Herman haar zoontje zou zien, hij ogenblikkelijk wist dat het zijn kind was omdat het kind het evenbeeld van zijn vader was.

Wat een verhaal! Ik weet niet of mijn moeder ooit heeft terug geschreven. Ik denk het niet. Mijn moeder is tot de dood van Mieke vriendin met haar gebleven. Ze waren de laatste jaren zelfs buren. Om op die manier elkaar te kunnen bijstaan op hun oude dag. Herman was inmiddels overleden. Ik vraag me af of haar kennis van het grote geheim een rol heeft gespeeld bij mijn moeder.

Mieke was niet bepaald onbemiddeld. Zij was kinderloos maar Herman dus niet! Mieke heeft haar aardse goederen en geld overgemaakt aan een goed doel. Niet wetende dat er ergens een zoon van Herman op de wereld rond liep. Na zoveel jaren kwam dezer dagen dus een levensleugen aan het licht. Te laat. Niemand in de familie kent de achternaam van Karin en haar zoon, geen adres en zelfs niet het land waar ze gewoond hebben.

Beste G,

Misschien iets voor het programma op tv ‘Spoorloos’?