Op stand

Beste Fiena,

Wij wonen in ongeschikt huis, zegt mijn man. Daar ben ik het niet mee eens. Hij is onlangs directeur van het bedrijf geworden waar hij al jaren werkt. Dat is mooi. Hij is van mening dat wij nu in een huis op stand moet gaan wonen. Wij wonen nu in een kleine boerderij. De kinderen, drie stuks, zijn volwassen en leven op zichzelf. Wij zijn niet oud, allebei in de vijftig. Ik hou van mijn huis, mijn buren, mijn buurt, mijn dorp. Mijn man is van mening dat wij in hokken wonen die de naam kamer niet verdienen. De kamers zijn inderdaad niet heel groot.

Een kamer dient als logeerkamer voor als de kinderen komen. Een kamer heb ik ingericht als bibliotheek en daar staat ook een bureau om onze administratie af te handelen. Verder hebben mijn man en ik ieder een hobbykamer. In mijn kamer staat mijn naaimachine altijd gebruiksklaar en ik schilder daar ook. Mijn man gebruikt zijn kamer niet, hij heeft geen hobby, zijn werk is zijn hobby. Dat moet hij helemaal zelf weten.

De tuin is groot en een plaatje met ook nog een prachtig uitzicht op het water. Er komt af en toe een tuinman voor het zware snoeiwerk. Dus, waar is het probleem? Mijn man is het probleem. Het is hem in de bol geslagen. Hij wil ons gezellige huis verkopen en in een loft in de stad gaan wonen. Mijn man is nu fanatiek bezig om een onderkomen te vinden dat bij zijn functie past. Wij moeten mensen ontvangen die bij onze stand passen. Dat is volgens hem onmogelijk in ons huidige huis.

Ik zie me al bezig met ingewikkelde spijzen te maken aan ons kookeiland in onze giga keuken. Mijn man schenkt ondertussen uitgelezen drankjes in voor de gasten in designkleding. Onze meubels zijn ook niet meer up to date en moeten vervangen worden door stukken van bekende ontwerpers. Hij ziet het al helemaal voor zich! Ik voel hier helemaal niks voor. Ik voel me niet op mijn gemak bij deze mensen die hij in gedachten heeft.

Soms moet ik mee op visite of naar recepties. Ik moet dan kleding dragen waar ik me niet lekker in voel. Dat maakt me onzeker en ik voel me helemaal niet thuis in het gezelschap. Ik wil met mensen omgaan die me dierbaar zijn. Niet met mensen die alleen maar belangrijk voor zijn carriere zijn.

Fiena, mag ik gewoon mezelf blijven?

Beste P,

U neemt dan het risico dat u binnenkort ook niet meer geschikt bent.