• MAR EN MOON

Mar en Moon zijn twee buurvrouwen die geen tijd hebben om bij elkaar over de vloer te komen. Ze nemen wel de tijd om te mailen over van alles en nog wat.

Roermond, 14 februari 2016

ARTIKEL DELEN OP SOCIALE MEDIA

Hoi Mar,

Gisteren had ik mijn nieuwe buurvrouw op bezoek. Een leuk meisje van tegen de dertig. Ze had een vreselijke periode achter de rug. Ze had samen met haar dronken vriend een ernstig ongeluk gekregen, haar nek gebroken, gerevalideerd, rechtszaak tegen haar inmiddels ex-vriend begonnen, kortom een onverwacht keerpunt in haar leven. Ze heeft het huis naast het onze gekocht en moet haar leven opnieuw invulling gaan geven.

Ik kon mij zo goed in haar situatie inleven. Precies toen ik zo oud was als zij had ik ook zo’n periode dat alles misging. Relatie ging uit, zaak failliet, openbare verkoop van al mijn spullen, ik moest mijn huis uit, was verliefd, werkeloos, ik moest mijn leven, net als zij, ook gaan herdefiniëren. Ik had geen traumaverwerking, geen slachtofferhulp. Ik had alleen de drank om de rauwe kantjes ervan af te halen en een vreselijke houding van: ‘Wie komt er aan mij!’ Dat ik er een paar jaar echt een zooitje van gemaakt heb vind ik achteraf niet vreemd, evenals de depressies die erop volgden.

Het mooie van ons gesprek vond ik echter het feit dat ik als bijna zestig jarige vrouw haar kon troosten met de woorden: ‘Meisje, hoe ouder je wordt, hoe gelukkiger dat je in het leven staat.’ Vraag iedere oudere, wil je nog eens achttien zijn, of vijfentwintig? Negen van de tien mensen zeggen dat ze nu een fijner leven hebben als toen. Het mooie is dat je je dan veel minder druk maakt om dingen, dat je accepteert hoe de zaken gaan en zijn gegaan en dat je heel erg vriendelijk voor jezelf wordt.

Wat een mooie les kon ik haar geven. Die les heeft jouw zus mij ook gegeven toen ik net zo oud was als mijn buurvrouw nu is. Op dat moment lijkt ouder worden niet zo aantrekkelijk, maar diep in je hart weet je dat jong zijn ook niet altijd even gemakkelijk is en dat er nog heel wat hobbels genomen moeten worden. Ik vergeleek dat vannacht met een berg. Als je ervoor staat is hij gigantisch hoog en moeilijk te beklimmen. Sta je er bovenop en je kijkt omlaag dan zie je wel de glibberige paadjes en de heuveltjes, maat vooral het prachtige uitzicht. Ik wordt nog lyrisch op mijn leeftijd.

Groetjes
Moon

 


 

Hallo Moon,

Zo is het maar net! Bijna iedereen maakt zwaar weer door in zijn leven. Niet veel mensen maken op zo’n moment goede keuzes. Maar dat zie je pas als de zon weer een klein beetje gaat schijnen en je een en ander in het juiste perspectief ziet. Dan moet je kansen grijpen die gewoon op straat liggen. Dat is een kunst. Je hebt zelf veel in de hand maar niet alles natuurlijk. Je gezondheid en vervelende acties van andere mensen, daar moet je mee dealen. Het werkt wel goed om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Durven om iets nieuws te beginnen, iets wat je nog nooit gedaan hebt. Het roer omgooien. Dat heb jij op zeker moment gedaan en ik ook. Het heeft mij in ieder geval geen windeieren gelegd. Ik heb een baan voor mezelf gecreëerd en toen ik die kwijt raakte ben ik voor mezelf begonnen. Heerlijk! Ik voelde me vrij.

Ik herinner me dat ik als klein kind de hele dag verhaaltjes wilde horen. Mijn vader vertelde de bekende sprookjes maar met een geheel eigen interpretatie. Mijn zwager in spé had veel fantasie en vertelde verhalen over twee kippen, Titi en Toktok. De een was een meisje en de ander een jongetje... Om nooit te vergeten. Toen ik zelf kon lezen, voelde ik vrijheid omdat ik niet meer alleen afhankelijk was van vertellers. De wereld van het boek lag open. Ik ben nog steeds gek op verhalen, echt gebeurd of verzonnen. Deze verhalen ben ik op gaan schrijven. Voor een krant en ook voor mezelf. Ik lees veel en interesseer me op veel verschillende gebieden, geschiedenis, filosofie, sterrenkunde, volkenkunde maar ook psychologische thrillers en niet te vergeten mijn dagelijkse romantische soap. Wat mij deze dagen bezighoudt is de ontdekking dat zwaartekracht rimpelingen maakt in de ruimtetijd. Ik begrijp het niet maar probeer dit fenomeen te doorgronden. Deze ontdekking maakt mij heel blij al weet ik niet waarom. Het zal de kijk op het universum veranderen, zeggen de wetenschappers. Maar ze zeggen niet hoe! Dus er is tijdens mijn leven niet heel veel veranderd wat betreft mijn interesses.

Hoi,
Mar

VOLG ROERMONDENAAR.NL
WIE WOONDE WAAR IN ROERMOND 1937
TAALGEBRUIK EN CULTUUR IN ROERMOND

Lotte onderzoekt het taalgebruik in Roermond. Ze kijkt daarbij naar verschillende talen en hoe deze door de vele verschillende inwoners van Roermond gebruikt worden in het dagelijkse leven.

Lees verder

TELEFOONGIDS VAN ROERMOND UIT 1906