De Historische Groentehof

Christel Hendrickx (53) en Rob Wijk (63) hebben het helemaal gevonden als vrijwilligers in de tuinbouw. Christel werkt in de keuken en maakt heerlijke gerechten van vergeten groenten en fruit. Rob houdt de tuin bij en ontdoet deze van onkruid. 

Vertel iets meer over jullie vrijwilligerswerk?

Christel: “Ik maak producten van wat de historische tuin opbrengt. Bijvoorbeeld soepen, stamppotten, jams en sappen. De recepten halen we overal vandaan, ook van internet. We proberen wel zoveel mogelijk oude, originele recepten te gebruiken. Alles is vanzelfsprekend onbespoten.”
Rob: “Ieder jaar mislukt ook wel een oogst. Dit jaar dus de aardappeloogst. Het is veel te nat geweest. Ik hou de tuinen vrij van onkruid. Vooral de boomgaard was wat verwaarloosd. Nu is hij vrij van onkruid, helemaal zonder te spuiten.”

Waarom zijn jullie dit werk gaan doen?

Christel: “Ik kan mijn handen niet goed gebruiken vanwege artrose. Ik heb enkele jaren thuis gezeten en ik dacht: ‘Is het dit nu’? Toen deed deze mogelijkheid zich voor en ik ben helemaal in mijn element. Ik doe wat ik kan doen, dat doe ik graag en ik kan stoppen als het eens niet meer gaat. In principe werk ik twee ochtenden in de week maar als het nodig is, word ik opgeroepen. In het hoogseizoen werk ik meestal drie ochtenden.”
Rob: “Ik heb diabetes en kan mijn beroep niet meer uitoefenen. In 2012 ben ik begonnen bij de Historische Groentehof en dat was meteen goed. Ik werk drie ochtenden in de week. Mijn opleiding is Middelbare Landbouwschool. Ik zorg ook voor de tien kippen, zij eten alle afval.”

Wat is er leuk aan?

Christel: “Ik heb er altijd zin in. Wij, de keukengroep, bedenkt recepten en proberen deze uit. Ik ben eigenlijk instellingskok van beroep en ik ben blij dat ik op deze manier toch mijn vak kan uitoefenen. Mariet, een collega zei dat ik in dit interview moest zeggen dat voor haar de woensdag de fijnste dag in de week is omdat dit haar werkdag is.” 
Rob: “Ik werk samen met een collega. Hij is heel goed in het onderhoud van de machines. Verder zijn er mensen voor het zaaien, poten en oogsten, een klusjesman en de gidsen die de rondleidingen verzorgen. Iedereen heeft zijn eigen taak en een keer per jaar hebben we een gezamenlijke barbeque.”

Eten jullie thuis ook vergeten groenten?

Christel: “Op woensdag wordt er altijd geoogst en als er spullen over zijn, mogen de vrijwilligers die mee naar huis nemen. Mijn man vindt het (bijna) altijd lekker. Mijn zoon Peter werkt ook in de keuken. Maar we lopen elkaar niet voor de voeten. We werken een dag per week samen. De appel valt dus niet ver van de stam!”