De dierenambulance

Eddy Veugen (57) is vrijwilliger bij de dierenambulance. 

Hou je van dieren?

Eddy: “Ik heb altijd iets met dieren gehad. Mijn vrouw Daphne en ik hebben thuis vier pony’s, vier ezels, een grote voliere met vogels en konijnen, vier katten en twee honden. Een hond is een blinde geleide hond in opleiding. Hij gaat op een gegeven moment naar een nieuwe baas. Wij wonen in Stevensweert en hebben een grote tuin en daarbij pachten we een stuk grond speciaal voor de dieren. Mijn vrouw is de initiatiefneemster van deze dierentuin. Ik ben vooral van de honden en heb een hondenschool verder ben ik gepensioneerd en heb tijd voor de dieren en ook voor de dierenambulance. Dat doe ik meestal een halve dag per week.”

Waarom ben je vrijwilliger bij de dierenambulance geworden?

“Ik heb geen groene vingers maar ik wilde ook niet achter de geraniums gaan zitten na mijn pensionering. Als ex-militair ben ik gewend om met mensen te werken. Bij de dierenambulance moet je om kunnen gaan met mensen en dieren. Mensen hebben een negatieve invloed op de natuur, dat is nu eenmaal zo en wil ik meehelpen om dat een beetje goed te maken. Soms kom ik akelige dingen tegen zoals mensen die hun huisdier verwaarlozen.”

Kun je daar iets over vertellen?

“Ik kwam ergens waar de hond onder de schurft zat. Zo erg dat het ras niet meer te herkennen was. Hij is verzorgd en weer opgeknapt. Er wordt een nieuw thuis voor hem gezocht. Soms kom ik dingen tegen die me treffen. Het is wel zo dat de vrijwilligers regelmatig informatie avonden hebben die verzorgd worden door dierenartsen. Wij redden een dier uit een situatie en transporteren het naar een dierenarts of een gastgezin. Wij mogen geen medische handelingen verrichten. Wij stabiliseren en vervoeren.”

Hoe gaat het verder?

“Na behandeling oor een dierenarts hebben sommige dieren nog een nabehandeling nodig. Daarvoor hebben we gastgezinnen waar de dieren op kunnen knappen. Betreft het een wild dier, wordt het als het weer gezond is, terug geplaatst in de natuur. Voor een verloren gelopen hond of kat hebben we een chipreader. Daarover wil ik even zeggen dat het chippen van een huisdier niet genoeg is. Het dier moet ook geregistreerd worden in de database van de website van de Nationale Databank Gezelschap Dier Nederland (NDG). Men kan aan de dierenarts vragen om het dier te laten registreren. Als het dier niet geregistreerd is kunnen wij de eigenaar niet achterhalen. In dat geval gaat het dier naar een asiel.”

Wat is er leuk aan dit werk?

“Het terug brengen van een dier naar de eigenaar en een dier dat na behandeling terug kan in de natuur. Daar doen we het voor! Donaties en vrijwilligers zijn van harte welkom...”