• MAR EN MOON

Mar en Moon zijn twee buurvrouwen die geen tijd hebben om bij elkaar over de vloer te komen. Ze nemen wel de tijd om te mailen over van alles en nog wat.

Roermond, 18 oktober 2015

ARTIKEL DELEN OP SOCIALE MEDIA

Hallo Moon,

De vraag of ik een nieuw katje aanschaf of niet, speelt steeds vaker door mijn hoofd. Ik zie een schattige kitten voor me, een tijgertje of een pikzwart bolletje. Met grote ogen en zooo zacht. Maar ik zie ook de kattenbak voor me en het schoonmaken daarvan. De onrust als de poes ’s avonds niet op tijd thuis komt. Nee, ik wil geen binnenkat. Ik wil een kat met een echt kattenleven met jagen en avonturen beleven met andere katten. Natuurlijk zorg ik dat mijn kater of poes geen nakomelingen krijgt. Dat is wel mijn verantwoordelijkheid. Ik zie de gezelligheid van zo’n huisdier voor me. De grappige dingen en het gezellig samenzijn. Maar ook de eigenaardigheden van het dier. Daar kan ik over meepraten. Mijn vorige kat viel mij geregeld aan en verwondde mij aan voeten en armen. Hij beet zich vast in mijn vel en maakte diepe krassen in mijn huid. Zomaar, zonder aanleiding. Misschien kwam in zijn herinnering plotseling boven dat ik geweigerd had hem snoepjes te geven. Al kwam dat zeer zelden voor. Ik gaf hem zoveel snoepjes dat hij zijn gezonde brokjes liet staan. Dat was niet de bedoeling en ik schroefde het aantal snoepjes die hij twee keer per dag kreeg, weer terug naar 10 stuks. Dat beviel mijnheer niet. Het kwam ook voor dat hij mijn bezoek aanviel. Daar was echt geen reden voor. Hij is een jaar geleden zomaar pardoes onder een auto gelopen. Dat kan gebeuren als je je kat op straat laat zwerven. Dus het is eigenlijk mijn schuld.

Mijn zoon raadt de aanschaf van een kat af. Hij is van mening dat ik niet kan opvoeden! Hij zegt dat binnen de kortste keren de kat de baas in huis is en alles mag. Dat is een beetje waar. Mijn dochter wil mij steeds een kat aanpraten. Een huis zonder dier heeft geen ziel, zegt ze. Zelf heeft dit gezin een hele lieve poes die nooit stout is. Ik heb altijd stoute dieren die van alles uithalen en niet willen luisteren. Behalve natuurlijk mijn hond Laika. Zij was een echte schat. Ze luisterde naar ieder bevel van mij. Ik wees alleen maar naar de mand en ze zat er al in. Het enige waar ze op stond was dat ze op zondagmorgen alleen wilde gaan wandelen. Daar was ze niet vanaf te brengen en ik liet het toe. Op zo’n zondag heeft ze haar grote liefde ontmoet, Barry, een zwerfhond. Ze kregen zes kinderen. Dat was mooi.

Moon, wat raadt jij me aan?

Groetjes,
Mar

 


 

Hoi Mar,

Natuurlijk moet je een nieuw poesje nemen, je dochter heeft helemaal gelijk. Okee, je weet dat je een slechte opvoeder bent, soit, dan kun je nu toch dingen anders doen? Als je het eerste jaar een beetje consequent bent dan heb je er de rest van jouw/haar leven plezier van. Ja, en het karakter van het beestje... Ze zeggen wel eens: het huisdier kiest jou, jij kiest niet het huisdier... En er moet een beetje nuttigheid in zitten, een te lieve poes past niet bij jou (haha). Ik zou het alleen niet op straat laten lopen, het is veel te gevaarlijk bij ons. Het is jouw idee dat het moet jagen en met andere katten moet omgaan, maar het beestje weet niet dat achter jouw gezellige tuintje nog een hele wereld schuilgaat.

Wat een leuk verhaal over Laika. Hoe is het mogelijk dat dieren weten dat het zondag is. Ik logeerde eens bij een kennis en haar kat bracht haar elke zondag een dood muisje op bed. Gewoon, als ontbijtje of als kadootje. Ik kreeg er toen ook een geserveerd, zo schattig. Mijn hond staat altijd om klokslag half vier voor mijn neus om uit te gaan. Hij tikt nog net niet op zijn horloge.

Vroeger hadden we een poes en die heette Puntje. Mijn broer zei altijd pesterig: “Met kerstmis eten wij puntje puntje puntje...” Dan werd mijn zusje helemaal gek. Zij had eens een kat stiekem meegenomen en hem op zolder verstopt, samen met een hamster. Een nacht klonk er een ijselijke gil en vreselijk gestommel op de zoldertrap. Alle slaapkamerdeuren gingen één voor een open en negen verbaasde gezichten aanschouwden een schreeuwende hamster tegenover een onbekende poes. Mijn zusje had heel wat uit te leggen en mijn ouders kropen weer hoofdschuddend te bed.

Naast Wuiles de hond heb ik nog Póngelke, en dat is de liefste poes ter wereld. Je krijgt wat je verdient, nietwaar?

Groetjes
Moon

VOLG ROERMONDENAAR.NL
WIE WOONDE WAAR IN ROERMOND 1937
TAALGEBRUIK EN CULTUUR IN ROERMOND

Lotte onderzoekt het taalgebruik in Roermond. Ze kijkt daarbij naar verschillende talen en hoe deze door de vele verschillende inwoners van Roermond gebruikt worden in het dagelijkse leven.

Lees verder

TELEFOONGIDS VAN ROERMOND UIT 1906