Aeve toes

Goedendag, Bonjour, Guten Tag, Bom dia, Ni Hao, Buongiorno, Buen día, Good day, Salaam, Vitaju, God dag, Strazdvoedje. In 'Aeve thoes' komen mensen aan het woord die al jaren ergens anders op deze aardbol wonen en 'aeve thoes' in Roermond zijn. Ze vertellen over hun leven in den vreemde, over hun werk, hobby's en de cultuur waar ze mee te maken hebben.
Henry en Rosemary Naus, Canada
Door
Mar-Li Wingens
2 juli, 2010

Henry en Rosemary Naus, hij van origine een Limburger en zij een Ierse. Het stel was tien dagen in Nederland op vakantie. Ze logeerden bij familie. Achteraf een veel te korte vakantie. Maar ze zijn van plan om dit over twee jaar over te doen, maar dan goed. Ze zijn ze van plan om langere tijd hier te blijven.

Het begin
Henry: “Wij wonen in Ontario in Canada. In 1957 is mijn hele familie geëmigreerd. Ik was toen 10 jaar. Ik kan me nog heel goed de boot herinneren waarmee we ons grote avontuur tegemoet gingen. We zijn vertrokken vanuit Rotterdam. Ons gezin bestond toen uit zes kinderen waarvan ik op een na de oudste was. In Canada zijn ook nog twee kinderen geboren. De reden dat we gingen emigreren was dat mijn vader dacht dat er meer kansen lagen voor ons gezin. Meer werk en meer ruimte. Mijn vader was stukadoor. Het vertrek maakte veel indruk op mij. Ik vond het spannend. “

Eindelijk daar
“Wij werden in Canada opgevangen en gingen in een soort opvangkamp wonen. Ik vond het daar best leuk maar mijn ouders vonden dat niet. Ons gezin bewoonde daar verschillende huisjes. Dus we woonden niet bij elkaar. We kregen wel vrij snel een eigen huis toegewezen. Daar hebben we lang gewoond. Ik herinner mij dat wij kinderen werden gepest omdat we ribbroeken droegen die onze moeder zelf had genaaid. Vader is als stukadoor begonnen en is later een eigen bedrijf begonnen, een aannemersbedrijf. Hij bouwde huizen en verkocht ze ook. Deze huizen werden helemaal ingericht en daarna verkocht. Mijn oudste broer en ik zijn op een gegeven moment in het eigen bedrijf gaan werken. Inmiddels is de derde generatie, zonen van mij ook werkzaam in het bedrijf.”

Thuis
“We zijn in de loop van de jaren goed geïntegreerd maar ik voel me toch nog altijd verbonden met Nederland. Ik spreek nog steeds Nederlands en mijn broer en zussen ook min of meer, behalve de twee jongste die in Canada geboren zijn. Maar zij willen graag met Nederlanders werken om de taal beter te leren. Ik zou hier niet meer kunnen wonen. We hebben het hier helemaal geweldig, dat wel.”

Familiebanden
“Ik vind het geweldig om mijn familie hier beter te leren kennen. In Canada hebben we alleen het gezin van herkomst met aanhang. Hier wonen ooms, tantes, neven en nichten. Dat is voor mij heel bijzonder. De familie hier had een reünie georganiseerd. Dat was best emotioneel. Het was mooi om deze verbondenheid mee te maken. Ze zijn heel close met elkaar. Dat mis ik toch wel daarginds. Ik ben eigenlijk de enige die heel regelmatig het contact onderhoud met de hele familie. Om die banden onderling intact te houden, daar moet je wat voor doen.”

Plannen
“Ik ben nu 17 jaar geleden voor het laatst in Nederland geweest. Dat is veel te lang geleden. Ongeveer 35 jaar geleden was ik voor het eerst hier. Ook met Rosemary. Ik ben ook nog eens alleen hier geweest. Mijn vrouw is nu voor de tweede keer hier. Wij zijn van plan om over twee jaar minstens drie maanden te blijven. We huren dan een vakantiehuisje. Dan hebben we de tijd om alle familieleden te bezoeken maar ook om Nederland te bekijken. Wij willen dan graag dat onze kinderen ons dan om de beurt komen opzoeken. Ik wil graag dat ze weten waar hun roots liggen. In deze tien dagen dat we hier zijn, is eigenlijk nergens tijd voor. We zijn mijn ouderlijk huis gaan bekijken en naar Groesbeek naar het Canadese kerkhof geweest. Onze dochter is journaliste en zij was daar om verslag te doen van de bevrijdingsfeesten. Wij hebben onze dochter even gezien op Schiphol. Maar we zijn ook eigenlijk alleen maar gekomen om even bij de familie te zijn. “

Nederland
“Ik ben best bang in de auto in Nederland. Het zijn heel smalle wegen en het is erg druk. Daarbij die dikke bomen langs de weg. Levensgevaarlijk! Ik durf hier geen auto te rijden. In Nederland woont men in kleine huizen met kleine tuinen. Het ziet er wel overal netjes uit. In Canada wordt niet zoveel tijd en moeite besteed aan de tuinen.

Werk
“Ik ga nog iedere dag werken. Dat hoeft niet maar ik wil het. Geen hele dag maar een aantal uren. Als ik werk voel ik me goed. Mijn zonen hebben de zaak overgenomen maar ik kan het werk niet goed loslaten. Bij ons is het zo dat we niet zo gebonden zijn aan vaste werktijden. We werken door tot het af is wat we ons voorgenomen hebben. Punt!

Vrije tijd
“Ik ga graag jagen en vissen. Als ik terug ben in Canada ga ik meteen de volgende dag jagen. Alleen familie gaat dan mee. Broers, neven, zonen maar geen buitenstaanders. We blijven dan drie of vier dagen weg. Als we gaan vissen is dat acht uur rijden voor we op de plaats van bestemming zijn. We zetten een kamp op. De natuur is prachtig en je komt geen andere mensen tegen. De rust die over mij komt...”

Rosemary
“Ik ben altijd lerares op een school geweest. Daarnaast had ik de zorg over ons gezin met zes kinderen. Drie zonen en drie dochters. Het verhaal van Henry over de emigratie en over Nederland komt in ons gezin geregeld ter spraken. De foto’s worden er dan bij gehaald. Het heeft allemaal toch wel veel impact gehad op zijn leven. We wonen heel riant. We hebben al in veel verschillende huizen gewoond. Henri bouwt ze zelf en als hij het huis kan verkopen, dan doet hij dat. Hij bouwt dan weer een ander huis voor ons. In ons huidige huis wonen we al een tijdje. Dat vind ik toch wel prettig. We zijn Canadees ingericht. We hebben meubels laten maken maar we hebben ook wat antiek. Ik werk niet meer. Ik pas op onze kleinkinderen en ik doe veel vrijwilligerswerk in de kerk. Ik zorg ook voor mijn moeder van 97 jaar, ik ben enigst kind. Ik vind Roermond een heel mooie stad, Ik ben er helemaal weg van. De oude gevels en de Kathedraal is prachtig. Volgend jaar gaan we naar Ierland, mijn land van herkomst bekijken.“

Het klimaat
Henry: “We hebben strenge, lange winters en korte, hete zomers. Bij ons wordt er gewoon doorgebouwd in de winter. Om het bouwwerk wordt een tent gebouwd en er staan hete lucht kachels. Ik kan wel zeggen dat mijn leven daar geslaagd is. Ik ben tevreden.“

De kerk
“De kerk is heel belangrijk voor Rosemary en mij. Wij gaan iedere zondag naar de kerk en de kinderen en kleinkinderen ook. We bidden voor en na het eten. De hele familie, ook mijn broers en zussen, zijn actief voor de kerk. Dat zie je in Nederland niet veel.
We hebben ieder jaar een familiedag en ook tijdens het kerstdiner is de hele familie aanwezig. Tijdens het WK hangt de rood-wit-blauwe vlag buiten en zit de familie in oranje T-shirts naar de wedstrijden te kijken. “

Deel dit artikel
Lees volgende artikel
Nee, nee, nee