Hét onderwerp van gesprek was afgelopen week de ramp in Azië. Veel mensen zouden het liefst zelf de handen uit de mouwen steken. Er zijn weinigen die dat ook echt doen.

Renée 55 jaar: Ik zou het niet kunnen, misschien als het ergste voorbij is.

Marléne 42 jaar: Ja, ik zou onmiddellijk gaan helpen, liefst in een ziekenhuis.

Gertie 53 jaar: Ik zou het wel graag willen maar ben bang voor mijn gevoelens van onmacht. Dat er bijvoorbeeld daar veel niet mogelijk is wat hier wel zou kunnen. Dus ik weet niet of ik daar zou gaan helpen.

Oda 53 jaar: Ik zou de emoties niet aankunnen.

Catrien 72 jaar: Ik ben te oud.

Jacqueline 61 jaar: Ik zou het direct doen en helpen waar mogelijk en nodig is.

Henk 39 jaar: Ik durf niet te vliegen.

Anca 55 jaar: Ik ben te laf. Ik ben bang dat ik die gruwelijke beelden nooit meer kwijt zou raken.

Monica 43 jaar: Ik zou gaan als dat mogelijk was.

Wendy 25 jaar: Ja, ik zou zeker gaan. Als hier zo’n ramp zou zijn , zou ik ook graag willen dat mensen uit andere landen ons zouden komen helpen.

Nol 34 jaar: Daar heb ik geen behoefte aan.

Patricia 39 jaar: Als ik dat zou willen was ik daar al. Er is altijd wel een reden om iets niet te doen.

Els 16 jaar: Ik zou niet weten hoe ik daar zou moeten helpen. Ze kunnen alleen geschoolde mensen gebruiken, denk ik.

Josje 23 jaar: Ik denk dat geld geven meer helpt dan mensen sturen die geen ervaring met zoiets hebben.

Anita 49 jaar: Ik zou de ellende niet aan kunnen zien. Ik vind het al moeilijk genoeg om het op tv te zien, laat staan in het echt.