Tijdens de maand december zitten we langer aan tafel dan in andere maanden. Meestal een mooi gedekte tafel. Soms met vreemde spijzen en dranken. Hoe gaat u hiermee om? Past u uw tafelmanieren dan aan? We hielden een kleine enquête en vroegen:

Jo 72 jaar: Heel belangrijk. Kinderen en kleinkinderen doen het perfect. Dat zegt genoeg!

Louise 63 jaar: Met mes en vork eten vind ik belangrijk. De kinderen moesten dat van mij al vroeg leren. Ze hoefden zich nooit verlegen te voelen omdat ze niet wisten hoe het hoorde bij andere mensen aan tafel of in een restaurant.

André 71 jaar: Zeer belangrijk. Een uiting van –misschien- burgerlijke beschaving maar het alternatief is niet om aan te zien.

Janneke 42 jaar: Als iemand geen tafelmanieren heeft, leiden ze af van het tafelgesprek. 

Marian 64 jaar: Als je vroeg goede tafelmanieren leert, heb je later nooit problemen om met wie dan ook aan tafel te eten.

Aukje 25 jaar: Waar andere mensen bij zijn, vind ik tafelmanieren belangrijk.

Anke 56 jaar: Je kunt je altijd overal redden met de juiste tafelmanieren.

Gilles 14 jaar: Ik hou mes en vork altijd in de verkeerde hand maar als wij uit gaan eten vind ik dat het netjes moet. Thuis is niet zo belangrijk.

Peter 39 jaar: ik let altijd goed op de tafelmanieren van de kinderen, ook al zijn ze nog klein. Jong geleerd is oud gedaan.

Thea 75 jaar: Bij ons was het eten naar binnen schuiven met alleen een vork onbespreekbaar. Netjes eten is respect hebben voor je tafelgenoten.

Loes 60 jaar: Toen mijn kinderen klaagden dat ze altijd met mes en vork moesten eten, heb ik ze voor een keer met de handen laten eten. Ook appelmoes! Geen klacht meer gehoord.

Ine 30 jaar: Tafelmanieren zouden een tweede natuur moeten zijn.

Jos 41 jaar: Als je maar weet hoe het hoort. Je hoeft het thuis niet altijd toe te passen.

Marina 35 jaar: Niet altijd leuk om de kinderen te corrigeren maar ik doe het wel omdat ik het nodig vind. Het hoort bij opvoeden.