Hoe gaat u met een flinke groep om? Wilt u veel aandacht en verzorging of wilt u gewoon met rust gelaten worden? Voelt u zich doodongelukkig en moeten er meteen zeven medicijnen gehaald worden? Of laat u het genezingsproces geheel aan de natuur over? Alfred 36 jaar: Ik word nooit ziek, dus uitzieken is er niet bij. Robert 30 jaar: Onder een deken op de bank. Anita 36 jaar: Alleen. Heidi 52 jaar: Ik ga naar bed met een paracetamol en wacht tot het over is. Nanny 23 jaar: Ik ga gewoon werken dan vergeet ik dat ik ziek ben. Louise 56 jaar: Ik wil een heerlijk bedje op de bank en niemand die aan mijn kop zeurt. Het huis moet er netjes bijliggen en vooral geen bezoek. Daniëlla 8 jaar: Ik ga gewoon op mijn kamer spelen of soms een boek lezen. Jos 21 jaar: De dag dat je niet echt ziek meer bent, daar geniet ik van. Lekker filmpje er bij. Lilian 72 jaar: Graag veel bezoek met bloemen en andere cadeautjes. Karin 43 jaar: Ik voel me heel zielig als ik ziek ben en kan wel huilen om mezelf. Gerda 47 jaar: Als ik ziek ben, ben ik flink ziek. Ik begin met natuurlijke geneeswijzen. Als dat niet helpt ga ik naar de huisarts. Anny 51 jaar: Mijn man en kinderen zijn korte tijd heel lief. Als mijn ziekte langer dan twee dagen duurt, worden ze al kriegelig. Na drie dagen liggen zij er bij en kermen nog harder dan ikzelf. Ellen 36 jaar: Met twee kleine kinderen is het niet mogelijk om lang ziek te zijn. Daphne 14 jaar: Soms ben ik schoolziek. Op een of andere manier heeft mijn moeder dat snel in de gaten. Maar als ik echt ziek ben dan zorgt ze goed voor mij. Met sapjes en beschuitjes en zo. Lei 48 jaar: Ik word ongedurig in bed en wil naar mijn werk.