De meeste meisjes en soms ook jongens houden er op een gegeven moment een dagboek op na. Soms jarenlang. Veel mensen bewaren deze boeken hun hele leven en anderen vernietigen ze op een bepaald moment.

Peter 45 jaar: Ik heb nooit een dagboek gehad. Dat is iets voor meisjes.

Monique 38 jaar: Ik heb vele schriften volgeschreven en ik heb ze twee jaar geleden allemaal verbrand.

Riet 61 jaar: Ik heb wel eens schriftjes gehad waarin ik vervelende gebeurtenissen van me af schreef. Ik heb er enkele bewaard.

Louise 59 jaar: Ik heb een dik dagboek. Ik begon er in te schrijven toen ik 15 jaar was. Dat duurde niet lang. Later in een moeilijke periode heb ik er weer in geschreven. Nu al vele jaren niet meer. Ik bewaar het wel.

Thijs 48 jaar: Mijn agenda’s zijn mijn dagboeken. Daar staat alles in wat ik de afgelopen twintig jaar gedaan heb.

Harrie 62 jaar: Ik schrijf al mijn bezigheden in Outlook op mijn computer. Er staat niets in wat een ander niet mag lezen.

Marie-José 55 jaar: Ik ben ooit begonnen om dagelijks iets te schrijven als een soort herinnering voor mijn kinderen. Maar ik ging dingen niet opschrijven. Ik hield te veel rekening met de lezers. Dus ik ben er mee opgehouden.

Clara 78 jaar: Mijn foto’s zijn mijn dagboek. Ik heb ieder jaar foto’s in de goede volgorde in albums geplakt.

Marja 39 jaar: Ik hou al jaren een dagboek bij. Eerlijk gezegd niet iedere dag maar zeker wel een keer per week. Hierin kan ik vervelende dingen van me af schrijven.

Nienke 21 jaar: Ik heb mijn agenda’s van de Middelbare school bewaard. Daar staat veel in en ze zijn heel dik van alles wat ik er in heb geplakt van liefdesbriefjes tot uitnodigingen tot toegangsbewijzen voor concerten. Toch een soort dagboeken.

Els 44 jaar: Ik zou niet willen dat iemand mijn dagboeken zou lezen. Ik neem het risico niet.

Ralph 31 jaar: Ik heb veel gereisd en tijdens deze reizen hou ik een dagboek bij. Deze teksten schrijf ik later bij de bijpassende foto’s.