Beste Fiena,

Veel ouderen klagen dat de tijden zo veranderd zijn. Zo hard geworden, zo zonder normen en waarden. Ik denk eigenlijk dat vroeger en nu dingen gebeurden die niet door de beugel konden. Ik denk aan gebeurtenissen in mijn jeugd. Mijn ouders hadden een winkel en mijn moeder werkte mee in de winkel. Daarbij deed ze het huishouden samen met een hulp en ze kookte. Ik heb een oudere broer en zus. Ik ben een nakomer. Ongeveer twee keer per jaar gaf mijn moeder er de brui aan. Ze liet de boel de boel. Ze vertrok met of zonder mij naar het verre Utrecht. Daar woonde een vriendin van mijn moeder. Wij, kinderen noemden haar tante Mieke en haar man ome Herman. Ze hadden geen kinderen. Tante Mieke had een moeder die gravin was en veel geld had maar ze was bepaald geen schoonheid, Ome Herman had geen rooie cent maar zag er uit als een filmster. Ome Herman was getrouwd met tante Mieke om haar geld. Hij was door tante Mieke als directeur van haar fabrieken aangesteld. Op die manier had hij iets omhanden. Mijn moeder en soms ik ook, vertoefden dus geregeld een dag of veertien in het sjieke patriciërshuis van tante Mieke en ome Herman. Daar werden ome Herman, mijn moeder en ook ik vertroeteld door tante Mieke met thee en beschuitjes op bed. Na dat we gekleed waren volgde het échte ontbijt met verse broodjes en ’s avonds bereidde tante Mieke een exclusief dineetje met als klap de vuurpijl fantastische desserts. Het hele leven van tante Mieke was gericht op het wel en wee van ome Herman. Maar... ome Herman ging vreemd. Tante Mieke deed alsof ze niets merkte. Hij moest vaak voor zijn werk op reis. Dat kon wel enkele weken duren. Het vreemde van het geval was dat ome Herman zijn minnaressen diverse keren meebracht naar ons huis. In één geval herinner ik me Katja, een donkere schoonheid die uit een land achter het IJzeren Gordijn gevlucht was. Waar ome Herman haar gevonden had, weet ik niet. Ze hadden in ieder geval een affaire. Tot ome Herman een geschikt onderdak voor haar gevonden had, logeerde Katja bij ons. Ik was een achtjarig kind en kon de hele situatie niet overzien. Wat mij heel erg intrigeerde was dat Katja gevlucht was (voor wie of wat weet ik niet) maar zij was op die vlucht beschoten en had verschillende schotwonden opgelopen. Dat wilde ik met alle geweld zien! Ik kwam haar slaapkamer binnen zonder kloppen en moest en zou zelfs een keer naar het toilet terwijl zij in bad zat. Zij bedekte zich altijd meteen zedig met een handdoek. Tot mijn teleurstelling heb ik nooit schotwonden kunnen ontdekken. Terug naar de situatie: Mijn moeder vertelde de escapades van Ome Herman niet aan tante Mieke, haar beste vriendin. Mijn vader hield ome Herman de hand boven het hoofd. Mij werd op het hart gedrukt om niet te reppen over Katja tegen tante Mieke. Dat deed ik ook braaf niet, Tante Mieke was bepaald niet mijn vriendin en aan ome Herman had ik een pesthekel. Dit alles gebeurde 50 jaar geleden en alle personen zijn allang dood en begraven. Vertel mij dus niet dat vroeger alles beter was!

Beste E,

Een verschil is er wel. Toen waren er nog geen tv programma’s waarin alle ellende uit de doeken werd gedaan in een diepgravend interview met de personen in kwestie. Toen bleef Ome Herman discreet en tante Mieke een dame.