Beste Fiena,
Mijn probleem is dat ik het niet gezellig kan maken. Dat speelt natuurlijk vooral in deze dagen. Iedereen verwacht dat als je een huis binnenstapt de goede sfeer je omarmt als een liefdevolle deken. Dat de zelfgemaakte versierselen op allerlei strategische plaatsen staan te glimmen of juist smaakvol artistiek opgesteld staan. Ineengestrengelde takken, desgewenst wit geverfd of in een andere kleur geverfd die dit jaar in de mode is. Zelfs de gevel is van sfeerverlichting voorzien. Ook aan het toilet is gedacht tot en met de dennengeur om andere geuren te verdoezelen. Nergens is gespaard. De lampjes en niet te vergeten de kaarsjes branden van ’s morgens tot bedtijd. De energierekening is van later zorg. Want warm moet het ook overal in huis zijn. De open haard aan en de verwarming. Buiten is het koud (toevallig) en binnen staat de warme cacao met de kerstkrans mét spijs klaar. Al meerdere dagen. De kerstkrans smaakt namelijk naar zeep. De erwtensoep staat te trekken op het gasfornuis of de keramische plaat. Iedereen kan zo aanschuiven aan het nieuwe kookeiland. Op het kookeiland staat een kerststuk, zelf gemaakt door de vrouw des huizes naast de fruitschaal met noten en mandarijnen. Ook heel kunstig geschikt. Er is zicht op de winterse tuin met echte sneeuw. In de sneeuw staat een verlicht rendier. Net echt. In het huis staat niet één kerstboom maar drie kerstbomen. Allemaal anders versierd. Allemaal heel creatief en helemaal ánders dan bij de buren.
Fiena, ik kijk mijn ogen uit. Ik zie het allemaal en ik probeer het eerlijk allemaal ook te doen. Maar ieder jaar monden mijn probeersels uit in jammerlijke mislukkingen. Mijn kerstboom is nooit zo mooi symetrisch als bij alle andere mensen. Mijn kerstboom staat altijd scheef en heeft aan de ene kant veel takken en aan de andere kant kale plekken. Als ik de kerstdagen achter de rug heb, staat oud en nieuw weer voor de deur. Ik voel me oud en afgepeigerd door de stress van de kerst. Ik ben eigenlijk uitgekookt. Ik wil niet meer. Maar wat moet, dat moet. Wij hebben het huis vol met de jaarwisseling. Familie, vrienden, kennissen en buren lopen binnen en komen een drankje halen. De franse kazen en zelfgemaakte salades met garnalen en kreeft moeten op tafel. Ik maak weer lange lijsten met de boodschappen die gedaan moeten worden die niet veel verschillen van de kerstinkopen. Die lijsten raak ik weer kwijt en dan sta ik in de super en weet het allemaal niet meer. Het moet gewoon gezellig zijn. Amen!
Beste P,
Onthaast!