Beste Fiena,

Tot mijn verdriet moet ik afscheid nemen van de meeste van mijn spullen vanwege mijn verhuizing. Mijn interieur is een ratjetoe van oude dingen en heel oude dingen. Veel jaren 50 en ouder. Ze hebben in de loop der jaren gebruikerssporen opgelopen, net als ik zelf. Daar hou ik van dat mensen voor mij er hun stempel opgedrukt hebben. Wie borduurt tegenwoordig nog? Ik heb tafellakens met mooie geborduurde randen. Met hier en daar een stop. Wie kan nog stoppen? Zo keurig netjes dat het ook weer een kunstwerkje is. Mijn tafel is gepokt en gemazeld, krassen, putjes, verbrandingen. Prachtig. Ooit liet ik bezoek in mijn tafelblad hun naam krassen. Vol overgave krasten jong en oud met een schroevendraaier hun naam en geboortedatum in het tafelblad. Ik was in de veronderstelling dat tijdens een verbouwing een muur gesloopt zou worden en van mij mochten mijn tienerkinderen en hun vrienden iets op die muur kliederen. De muur bleef en de graffiti vormde jarenlang een groeiend kunstwerk. Ik verzamelde oud servies en als iets kapot viel maakte ik van de scherven een pot of schaal met mozaïek. Laatst vertelde mijn dochter dat servies met een barst behouden kon blijven als je over de barst een streepje goudverf aanbracht. Dus de barst niet proberen te verstoppen maar juist accentueren. Verbazend mooi, ga ik zeker doen. Alles waar aan ik gehecht ben en niet mee kan nemen, geef ik aan mijn familie en vrienden die het kunnen waarderen. Op die manier blijft het in goede handen. Beste Fiena, Is dat een goed idee?

Beste P,
Zo word je niet vergeten.