Beste Fiena,

Vanmorgen kwam ik in de tuin en zag dat een kip was overleden. Hoera, dacht ik stiekem, dat is een mond minder. Maar nee, vanmiddag hadden we alweer een nieuwe huisgenoot er bij, Toktok Twee. We hebben ook een hond, Laika (naar de eerste hond in de ruimte) twee katten, Poespas en Misspoes, zes vissen (De Harry’s), een konijn, Broer, twee hamsters Loekie en Sjoekie. en twee kippen, Tietie en Toktok Twee. Daarbij heb ik een vrouw en drie kinderen van vijf, zeven en negen jaar.

Ik heb deze dierentuin niet aangeschaft, mijn kinderen hebben er naar mijn weten ook niet om gevraagd. Mijn vrouw doet dat allemaal. Onder het mom dat de kinderen dat leuk vinden. Volgens mij vinden de kinderen er niet veel aan. Ze zorgen er niet voor, ze kijken er eigenlijk helemaal niet naar om. Ik ook niet, overigens. Mijn vrouw verzorgt ze allemaal. Niet altijd met veel plezier. Maar ze doet het wel, waarschijnlijk uit een soort moederinstinct. Die dieren zijn afhankelijk van ons. De kinderen steeds minder. Wat mij het meeste tegenstaat is dat als we een dag of enkele dagen weg gaan, moet de hele beestenboel ondergebracht worden. Laika kan meestal wel mee. Voor de rest moet een verzorger of meerdere aangesteld worden. Soms is mijn schoonmoeder de klos. Ik denk dat ze daar onder uit wil. De laatste keer vergat ze de Harry’s eten te geven. Twee Harry’s legden het loodje. Daar kwam een drama uit voort. Ik wilde de twee overledenen stiekem door de wc spoelen. Mijn jongste dochter, vijf jaar, zag dat per ongeluk. Een waar drama speelde zich af. Ik zag haar grote verschrikte ogen en kon mezelf wel voor mijn kop slaan Zij en wij allemaal hadden natuurlijk een echte begrafenis moeten houden. Ik heb er van gemaakt dat de Harry’s op deze natuurlijke weg rechtstreeks naar de vissenhemel gingen. Vissen horen in het water en zij waren nu in een hele grote overdekte rioolhemel waar zij andere dode vissen zouden treffen. Mijn vrouw was het er niet mee eens en maakte me grote verwijten dat dit een trauma voor de kinderen kon zijn of worden. Mea culpa, mea culpa. Ik was heel ondoordacht geweest. De buren worden ook ingeschakeld als het om de verzorging gaat als wij er niet zijn. De katten dienen enkele malen per dag geknuffeld te worden anders hangen ze in de gordijnen of bekrassen zij ons lederen bankstel. De buurvrouw houdt dus duidelijk niet van onze katten...

Broer konijn heeft een moeilijk karakter en hij is slechtziend. De buurjongen hield er een gewonde vinger aan over toen hij hem een wortel wilde geven. Broer zag de vinger voor een wortel aan. De buurjongen is nu bang voor Broer.

Onze logees zijn ook niet blij met onze dieren. Er logeerde een vriendje van mijn zoon bij ons. Op een gegeven moment, midden in de nacht, werden wij wakker geschud door een ijselijke gil. Het logeetje was in paniek. Zij dekbed bewoog... Sjoekie was ontsnapt uit zijn kooi en was de weg kwijt geraakt in het dekbed. Na veel gedoe, hebben we Sjoekie toen kunnen redden. De hele familie was wel wakker om drie uur ’s nachts. We hebben chocolademelk gemaakt en het drama met z’n allen besproken. Ik hoop dat de logee er geen nare dromen aan overhoudt.

Mijn vraag is eigenlijk: hoe krijg ik mijn vrouw zover dat ze enkele dieren laat afvloeien?

Beste G,

Leidt haar moederinstinct in andere banen. Hoe denk jij over een baby?