Foto: Bart van den Hout

Beste Fiena,

Volgende maand word ik 80 jaar. Ik kan het zelf bijna niet geloven. Terwijl ik altijd heb geleden aan vele kwalen. En nog steeds. Ik ben gewoon een wrak maar ik leef. Ik doe veel leuke gezellige dingen. Ondanks dat ik zeer slecht ziend ben, ga ik graag naar allerlei festiviteiten. Ik geniet van concerten, voorstellingen, kunst en van uitjes in het algemeen. Gelukkig heb ik vrienden en vriendinnen die met mij mee willen. Alleen ergens naar toe gaan, vind ik niet leuk en is ook vaak onmogelijk omdat ik geen eigen vervoer heb. Ik heb een leuke vriendenkring en ze komen vaak bij mij over de vloer omdat ik in de stad woon. Mijn huis staat altijd open en ik zit vaak in mijn ‘aquarium’ mijn erker. Daar staat een grote tafel en er schuiven dagelijks een of meer personen aan voor een gezellig praatje met koffie en iets lekkers. 

Ik krijg hulp van de Thuiszorg om mijn huis schoon en netjes te houden. Dat is natuurlijk fantastisch en ook heel erg nodig.

Wekelijks tref ik mijn vriendinnen om over alles en nog wat te praten en elkaar van advies te dienen. Een vriendin kookt en we eten gezellig samen. Deze dag wil ik nooit missen. Tegenwoordig heb ik mijn ‘taxi’, zo noem ik mijn rollator en daarmee kom ik een heel eind. Ik doe mijn eigen boodschappen en ook sommige boodschappen voor een vriend en een vriendin. 

Mijn huis is groot genoeg om mijn zoon met zijn vrouw en twee kinderen te ontvangen. Ze blijven altijd een of meerdere nachten logeren. Plek genoeg! Altijd heel gezellig en zij hebben daardoor de band met Roermond en hun Roermondse vrienden en familie nooit verloren. Dat hoor je niet vaak als mensen al meer dan dertig jaar in het midden van het land wonen en werken. Ik ben heel trots dat ik mee heb geholpen om dit mogelijk te maken. Mijn twee logeerkamers zijn altijd gereed voor gebruik. 

Daarnaast ben ik ook nog een geluksvogel omdat ik geweldige buren heb. Niet een of twee maar eigenlijk de halve straat. Ze houden een oogje in het zeil. Een buurman kijkt iedere dag even binnen en soms drinken we een glaasje van het een of ander. Daar raak ik wel eens aangeschoten van. Weer een andere buurman helpt me met het binnen- en buitenzetten van mijn rollator. Een buurvrouw brengt mij geregeld heerlijke maaltijden. Mijn achterbuurvrouw bezoekt mij en we hebben elkaar altijd veel te vertellen. De overbuurvrouw houdt in de gaten of ik mijn gordijnen ’s morgens wel open doe. Ik voel me heel veilig in mijn buurt. Daarbij zijn het allemaal veel jongere mensen dan ik zelf en dat is inspirerend. Ik heb het gewoon heel erg getroffen, dat wilde ik even vertellen!

Beste L,

Vooral nooit gaan verhuizen!