Beste Fiena, Nu ben ik oud en ik heb nergens spijt van. Dat even voorop gesteld. Diverse keren in mijn leven heb ik dingen gedaan die het daglicht niet verdragen. Ik heb geheimen. Een groot geheim is dat ik een keer in mijn huwelijksleven een affaire heb gehad. Meer dan 60 jaar geleden. Het was liefde. Op het eerste gezicht. Heel romantisch en heel stout. Het heeft enkele maanden geduurd. Ik heb een kistje met een slotje en daarin bewaar ik zijn brieven, gedichten en mijn dagboekje waar al mijn zonden zwart op wit in staan. Mijn man heeft nooit onraad geroken. Mijn minnaar en ik waren heel discreet. Dat kistje bewaar ik op een geheime plek. Tussen de lakens. Nu maak ik me zorgen dat mijn kinderen het vinden na mijn dood. Wat zullen mijn kinderen en kleinkinderen wel denken? Zullen ze mij veroordelen of zullen ze gniffelen over mama/oma? Mijn man raakt het niet meer, hij is al jaren geleden overleden. Ik zou het kistje met inhoud moeten vernietigen, verbranden. Maar ik kan er niet van scheiden. Ik koester zijn briefjes en prevel nog wel eens een van zijn gedichtjes. Het was geen slippertje, het was echte liefde. Mijn slippertjes tel ik niet mee. Dat was ook niet netjes maar stelde niks voor. Ik ging wel eens met een goede vriendin een paar dagen naar zee. Daar kon het gebeuren dat een leuke vent op ons pad kwam... Als ik toch aan het opbiechten ben, ik heb ook gestolen. Ik was jong en wilde mee doen met de mode. Ik ging pashokjes in met kleding en kwam zonder weer naar buiten. Ik trok alles over elkaar aan en wandelde gewoon naar buiten. Het was té gemakkelijk. Pas later, als je weet hoe het is om voor je geld en goederen te moeten werken, begrijp je hoe frustrerend het is om bestolen te orden. Maar ja, het onheil is geschied. Ik heb er een beetje spijt van maar eigenlijk niet echt. Ik voelde me de koningin van de dansvloer als ik op zaterdagavond uitging in mijn nieuwe twinset. Wat ik ook heb gedaan, is mijn man niet vertellen als ik kleding had gekocht van het huishoudgeld. Gehakt gedurende een hele week was de oplossing. Ik leende ook wel eens geld uit de spaarpot van de kinderen. Maar ik heb alles terug betaald. Echt waar! Verder heb ik nooit iets fout gedaan. Altijd netjes in huis geweest, gekookt en gewassen voor man en kinderen. Een ben een keurige huisvrouw met enkele zwarte bladzijden in mijn leven. Fiena, moet ik de bewijzen van mijn zonden verbranden of na mijn dood mijn ware gezicht laten zien aan mijn lieve familie? Beste A, Familiegeheimen blijven altijd in de familie.