Beste Fiena,

Hallaluja, ik ben oud!

Dat klinkt misschien alsof ik ‘der dagen zat’ ben. Niets is minder waar. Ik geniet juist van alle dagen die mij resten. Ik moet niets meer. Ik kan doen en laten waar ik zin in heb. Ik heb, hopelijk, nog mooie jaren voor me. Het is wel zo dat ik lichamelijk en geestelijk nog tamelijk up to date ben.

Maar ik heb de tijd aan mezelf dus ik doe alles in mijn eigen tempo. Haasten is er voor mij niet meer bij. Niets vervelender dan je te moeten haasten. Dat maakt dat de weg ergens naar toe helemaal niet aangenaam is. Nu geniet ik al van de rust waarin ik overdenk wat er mee moet in mijn tas als ik boodschappen ga doen. Ik maak mijn boodschappenbriefje rustig en met overleg. Als ik iets vergeet heb ik alleen zelf daar last van. Mijn man is enkele jaren geleden overleden. Mijn kinderen en kleinkinderen wonen in de buurt. Daar heb ik ook veel plezier van. Als ik hulp nodig heb, roep ik heel hard: S.O.S en de hulptroepen draven op. Als ik geen hulp nodig heb maar gewoon te lui ben, oep ik ook wel eens S.O.S. Mijn kleinkinderen komen gezellig op bezoek en ik hoor graag hun verhalen. Maar ik hoef niet in te grijpen of me grote zorgen te maken.

Ik ga af en toe met een vriendin op vakantie. We zoeken samen een fijne bestemming uit waar het goed toeven is. Ik hoef niet meer zo nodig alles te zien en alles mee te maken. We maken tijdens deze vakanties iedere dag een leuk uitstapje en als we daar geen zin in hebben, doen we helemaal niks.

Verder heb ik leuke vrienden en vriendinnen om gezellig koffie of een glas wijn mee te drinken. We gaan ook geregeld uit eten. Ik vind het heerlijk om niet te hoeven koken. Dat is ook zoiets. Ik kook niet graag en er is niemand die verwacht dat er iedere dag een warme prak op uur en tijd op tafel staat. Wat een vrijheid!

Ik heb hulp bij het schoonmaken van mijn appartement en ik doe zelf nauwelijks iets in het huishouden behalve zorgen dat het er gezellig uit ziet. Ik hou me bezig met bloemschikken en tekenen. Ik lees graag en de tv is een geschenk uit de hemel.

Onzekerheid en verlegenheid is verleden tijd. De anderen moeten nu respect hebben voor mij.

Het aller-allerfijnste is dat ik er niet meer jonger moet uitzien dan ik in werkelijkheid ben. Aan mijn rimpels en het verval van de rest van mijn lijf is niets meer te doen. Ik hoef gelukkig de mode niet meer te volgen en bij alle gelegenheden kan ik gemakkelijke schoenen aantrekken. Geen mens die er wat van zegt. Ik kan mijn mening vrij ventileren. Als het mensen niet aanstaat zeggen ze daar niets van, maar denken dat ik te oud ben en het allemaal niet meer zo goed weet. Ha ha, ik zeg en doe gewoon wat ik wil!

Beste L,

Ik zou bijna jaloers worden...