Beste Fiena,

Laatst moest ik bekennen dat ik geen magnetron bezit. Een intens verwonderde blik was mijn deel. Ik zag aan haar ogen dat ze dat niet begreep. Had ik dan zo’n klein inkomen dat ik me zelfs geen magnetron kon veroorloven? Als ik al zo’n basisproduct niet bezat, wat dan nog meer niet? Ze vroeg hoe ik dan een kop soep warm maakte, of de diepvriesspinazie ontdooide? Gewoon in een pan op het gas! Een zucht van herkenning volgde: o ja, zo deed zij dat vroeger ook. Ik ben van mening dat een magnetron een totaal overbodig apparaat is. Ik heb het nooit willen hebben net zoals een afwasmachine. Ik hou er van om de afwas te doen. Zeker met z’n tweeën. Je komt nog wel eens tot een gesprek. Trouwens lekker met je handen in het warme sop is ook geen straf. Wel een straf is de afwasmachine in- en weer uitruimen. Steeds als je iets nodig hebt, zit het in de afwasmachine. Deze moet namelijk eerst helemaal vol zijn, wil het apparaat laten draaien. Ook over zogenaamde handige keukenmachines heb ik een afwijkende mening. Dat zijn in mijn ogen ondingen die je met gevaar voor eigen leven moet schoonmaken met je vingers tussen vlijmscherpe mesjes in. Je moet het ding in diverse onderdelen uit elkaar halen, zet het dan maar weer eens in elkaar. Een ware nachtmerrie. Daarbij: waar berg je deze apparaten op? Je moet eigenlijk een bijkeuken hebben voor deze dingen, je tweede koelkast, je diepvriezer, je klop en snijmixers, je citruspers, je fritespan, je tosti-ijzer, je hapjespan, je grote en kleine wok en de barbeque. Tenminste als je geen buitenkeuken hebt!

Een echte doorn in het oog vind ik rolluiken en kunststof ramen. Dat moest verbóden worden. Zr zouden voor mij een reden zijn om een huis niet te kopen.

Trouwens ik ben ook tegen kant en klare inbouwkeukens. Dat is toch een gebrek aan fantasie? Ja, wel makkelijk misschien, deze glijdende laden, draaiende hoekkasten of zogenaamde apotheekkasten. Dat alles uitgevoerd in nep-kersenhout of enig ander zeldzame houtsoort. Niemand denkt er nog aan om een keuken te laten maken door een timmerman. Naar eigen ontwerp. Iedereen heeft dezelfde soort keuken. Misschien een iets andere kleur roomwit of licht-beige of originele houtkleur. Leuke spulletjes horen niet meer thuis in de keuken. Misschien één design potje of design flesopener. Dat is dan de eye-catcher. Ik word daar niet vrolijk van. Trouwens ik ben trots op het servies van oma. Dat moet echt op een zichtbare plaats staan te pronken. Ik wil ook mijn verzameling eierdopjes etaleren en mijn gezellige emaiile zeep, zout en soda potjes ophangen. Als mensen mijn keuken zien roepen ze oooh en aaahhh en raken niet uitgekeken. Als ik een moderne inbouwkeuken zie, zeg ik: ‘handig en overzichtelijk’ en ik denk ‘ wat onnoemelijk saai!’.

Fiena, ben ik ouderwets?

Beste G,

Doe maar gewoon moeilijk als het gemakkelijk kan.