Beste Fiena, Wat ik me tegenwoordig steeds vaker afvraag is waarom mensen bij hun huwelijk, jubileum, of als ze ouders zijn geworden of als zij anderszins iets te vieren hebben, geen cadeautjes maar een gift aan een goed doel prefereren. Het kan zijn dat zij een speciaal goed doel een warm hart toedragen. Dat zij zelf ook geregeld bijdragen doen. Of zoals steeds vaker voorkomt dat zij een speciale band hebben met degene die zich inzet voor dit doel. Zij weten op die manier zeker dat het geld op de juiste plek terecht komt. Dat kan ik allemaal nog volgen. Je hebt ook mensen die niet zitten te wachten op nóg meer spullen en prullen voor in huis. Hun huis puilt al uit van overbodige dingen. De garage, de zolder, de kelder en de rommelkamer staan vol. Je kunt je dan afvragen hoe deze mensen aan zoveel spullen komen. Dat kan zijn doordat twee huishoudens samen zijn gegaan. Je hebt dan van alles twee stuks. Ik zou willen voorstellen om de overbodige spullen naar een kringloopwinkel te brengen of vrienden en verwanten daar blij mee te maken. Het kan ook zijn dat er koopzucht/verslaving in het spel is. Ze schaffen gewoon alles aan wat er aan nieuwe hebbedingen op de markt komt. De mobiele, de tv, de frituurpan, de computer van het vorig jaar is niet meer goed genoeg. Maar de oude niet oud genoeg om zomaar weg te geven. Ze worden bewaard voor als de nieuwe bijvoorbeeld in reparatie is. Dat gebeurd nooit want dan wordt onmiddellijk een nieuwe aangeschaft. Kijk, deze mensen hebben niet zozeer het goede doel op het oog maar meer hun eigen voordeel. Ze zijn niet meer blij met een goedbedoelde verrassing van oma of van schoonzusje. Het is niet het juiste cadeau, niet de goede kleur of niet het merk dat helemaal bij je persoonlijkheid past. In dat geval krijg je liever niets. Een mooie bijkomstigheid is dat je vrienden en familie je prijzen om je goedheid en gulheid voor mensen die het minder hebben dan jij. Men vergeet een belangrijk aspect van persoonlijke cadeautjes, de liefde die er ingestopt is, de moeite die er voor gedaan is, het verhaal achter de keuze voor juist dit cadeautje. Zonder deze spulletjes wordt een huis nooit een warme plek vol her- en erkenning van de gulle gevers. Fiena, ik koester mijn tekeningen, gedichten, prullerige beeldjes en foute vazen en zelfgemaakte asbakken en schilderijen. Het zijn dingen waar een verhaal aan vast zit. Ik heb ze een prominente plek gegeven in mijn huis. Een hele muur vol schilderijen en een hele vitrine vol met kleinoden die niet te vervangen zijn. De gulle gevers zijn opgetogen als ze zien dat hun keus op prijs gesteld wordt. Ik pleit ervoor dat niet alleen het cadeau maar de intentie er achter weer gezien wordt. Beste G, Geven zonder er iets voor terug te verwachten, dat is een kunst.