Beste Fiena,

Een vriend vertelde laatst over zijn jeugdjaren. Hij heeft van het hele varken gegeten. Alles gedaan wat God verboden heeft. Nu is hij de zestig gepasseerd en tot de jaren van verstand gekomen. Hij heeft van sommige dingen spijt maar hij memoreerde dat hij wel heel veel gelachen heeft, toen. En hij vraagt zich af of dat ook zo was geweest als hij niet gedronken, gerookt en geblowd zou hebben. Het was inderdaad een mooie tijd, vroeger toen ik jong was. Ik was best wel een uitgaanstype. Trouwde vroeg en dat voelde als vrijheid, als volwassenheid. Ik kon doen en laten wat ik wilde en geen ouders die er iets over te zeggen hadden. Ik hield van het kroegleven. Daar hoorden de nodige pilsjes en wijntjes bij. Geen probleem. 's Morgens even vrolijk op tijd weer uit bed. 's Avonds kwamen dan weer vrienden bij ons thuis borrelen tot in de vroege uurtjes. Niet kapot te krijgen... Dat zorgeloos genieten als we samen met vrienden de zon zagen opkomen. De avond in onze herinnering laten passeren en daarbij een glimlach niet kunnen onderdrukken. Te veel drinken, peuken en joints roken. Heel stout maar ook heel lekker. Het waren de jaren 70 en alles moest kunnen. Dat gaat natuurlijk niet op in de praktijk en er werd bijvoorbeeld veel vreemd gegaan. Ik zat midden in deze scene maar bleef trouw aan mijn echtgenoot te midden van al deze ondeugden. Ik leed mee als er weer een drama passeerde met vrienden alsof het met mij gebeurde. Meestal kwam het weer goed. De meesten vieren inmiddels hun 40 -jarig huwelijksgeluk! Het was ook een creatieve periode. Er werden plannen gemaakt om de wereld te verbeteren. Om het over een andere boeg te gooien. The sky was the limit. Dat gaf mij het idee dat de toekomst geweldig zou zijn. Achteraf verliep alles heel anders maar pakte wel positief uit. Alles kwam goed. Ik heb ook vriendinnen die niets van dit alles hebben meegemaakt. Zij zaten in deze jaren met man en andere brave stellen op de bank. Keurig met koffie en een stuk vlaai en daarna een bescheiden glas wijn of bier met een blokje kaas en worst En op tijd naar bed want morgen moest er weer gewerkt worden. Zij klapperen met hun oren als ze mijn verhalen horen. Ze vinden mijn herinneringen niet normaal. Ik die van hun niet!