Beste Fiena,,
Ik begrijp de wereld niet meer. Tegenwoordig zijn zoveel jonge mensen alleenstaand. Ze doen er weinig aan om dat te verhelpen. Met wachten tot de juiste partner komt aanbellen, verdoe je kostbare tijd. Ze moeten, volgens mij, het lot in eigen hand nemen. Ik zet me daar helemaal voor in. Ik spreek uit ervaring tenslotte ben ik drie keer weduwe. Het waren mooie jaren met als resultaat drie prachtige kinderen. Nu ben ik 71 jaar en ik vind wil nu zelf alleen te blijven. De jeugd van tegenwoordig wil wel graag een leuke vrouw of man aan hun zijde. Maar ze doen er te weinig aan om dat doel te verwezenlijken.
Af en toe help ik ze een handje. Ik heb vrienden en vriendinnen met kinderen en kleinkinderen die (weer) onder de pannen moeten. Ik regel dan dat zij het telefoonnummer van elkaar krijgen. Denk je dat ze bellen? Nee hoor. Ze komen met smoesjes, ze zijn gewoon bang om afgewezen te worden. Je denkt toch niet dat ik geloof dat ze het prima vinden om single te zijn? Single, zo noemen ze dat. Ik noem dat gewoon ouwe vrijsters en mislukte mannen.
Ik zit dan bijvoorbeeld een hele middag met zo’n gast te praten om hem zover te krijgen dat hij die leuke kleindochter van een vriendin belt. Nee, zij kent mij niet en zij heeft nog nooit gehoord van deze zoon van een goede vriend van mij. Wat hindert dat? Hij kan dat meisje toch gewoon een avondje mee uit vragen? Ik kan hem verzekeren dat het meisje deugt, een leuke baan heeft en een eigen appartementje. Wat wil hij nu nog meer?
De vorige week nog heb ik mijn best gedaan voor de zoon van een vriendin. Niet meer zo jong en alleenstaand nadat een relatie van acht jaar naar de knoppen ging. Hij zit nu al twee jaar te treuren. Is dat niet treurig? Ik ben van mening dat hij zo snel mogelijk aan de vrouw moet. Ik ken een leuk vrouwtje, iets ouder dan hij. Maar wat doen nu zeven jaartjes er toe? Zij heeft twee kinderen. Dus hij krijgt een kant en klare familie in de schoot geworpen. Mijn lieve, een droom kan waar worden. Wat denk je? Hij wil zijn vrijheid niet opgeven. Wat heb je nu aan vrijheid als je die niet kunt delen?
Vooral vrouwen zitten te lang af te wachten of zijn misschien te kieskeurig. Hun biologische klok tikt maar door. Ik denk toch dat je vanaf je vijf en twintigste je ogen goed de kost moet geven om een geschikte vader voor je kinderen te vinden. Anders kan het wel eens te laat zijn. Dan moet je nemen wat er ‘over’ is. Wat andere verstandige meiden die wél op hun toekomst voorbereid waren, laten staan. Of wat ook veel voorkomt, die alweer gedumpt zijn. Ben daar voorzichtig mee. Er is waarschijnlijk een goede reden voor dat een vorige relatie fout ging.
Fiena, wat is jouw mening hierover?
Beste A,
Gelukkig weet jij wat goed voor de mensen is.