Beste Fiena,

Mijn interesses liggen op een breed vlak. Dat betekent dat ik te weinig tijd heb voor mijn familie en vrienden. Ik ben een bezige bij en moet me aan een strak schema houden om alles te kunnen doen wat ik moet doen. Ik ben niet alleen lid van diverse verenigingen maar ik zit ook in verschillende besturen. Daarbij heb ik ook nog meerdere hobby’s. Op die manier blijft er weinig tijd over om sociale contacten te onderhouden en voor mijn gezin. Mijn dagen en ook de avonden zijn vol gepland. Mijn man en kinderen klagen. Daar kan ik weinig aan doen. Ik kan mezelf niet in tweeën delen.

Daarbij zijn mijn man en ik al meer dan 20 jaar getrouwd en de kinderen zijn ook al (bijna) volwassen. Ik ben niet het type moeder dat klaar zit met de thee en koekjes. Mijn kinderen kunnen dat zelf wel regelen. Mijn man kookt iedere dag en de leden van het gezin eten wanneer het uitkomt. We zitten eigenlijk nooit samen aan tafel. Leve de magnetron. De kinderen zijn druk met hun studie en hun vrienden. Ze hebben ook nog een bijbaantje. Wat weet ik eigenlijk niet precies. Mijn man is een rustig type. Hij kijkt graag tv en hij doet ook iets met schilderen. De resultaten daarvan zie ik nooit.

Mijn hart ligt bij de gymnastiekclub, fotoclub, wandelgroep, tennisclub en ik ga naar de yoga. Verder heb ik een leesclubje. Ik ga geregeld enkele dagen wandelen in een mooie omgeving. Mijn man wil niet mee. Ik werk ook voor het goede doel. Ik zet me namelijk in voor weeskinderen ergens in Afrika. Daarvoor verzamel ik spullen die ik weer verkoop op rommelmarkten. De garage staat helemaal vol met dingen. Dat vind mijn man niet zo leuk. Hij wil de garage gebruiken voor de auto. Maar dat kan echt niet. Bijna iedere dag brengen mensen spullen voor dit goede doel. Het is een komen en gaan bij ons. Mijn man is veel thuis dus hij neemt alles in ontvangst en slaat het op in de garage, Daar moppert hij wel eens over.

Ik ben van mening dat hij blij moet zijn dat hij iets kan doen voor deze weeskinderen. Op de meeste zondagen ben ik te vinden op een rommelmarkt. Ik heb geen rijbewijs dus mijn man brengt en haalt mij met de spullen. Ik ben ook niet goed op de computer. Dus als er iets moet gebeuren voor mijn verenigingen, doet mijn man dat. De mails van leden en het doorsturen van informatie aan de leden is voor hem een fluitje van een cent. Maar toch zanikt hij daar over. Dat vind ik onacceptabel. Het is toch voor de vereniging? Ik vind dat meer mensen zich belangeloos zouden moeten inzetten voor verenigingen en goede doelen. Dat is toch niet teveel gevraagd?

Beste P,

Verwaarloosde man en kinderen zoeken een lieve vrouw en moeder… Iets voor u?