Lieve Fiena, Het weer trekt aan! We hebben al mogen genieten van enkele lentedagen. Dat doet een mens goed. Het zonlicht geeft energie en goede zin. Maar ook zin om het huis richten en luchtiger te maken. Oude stofnesten te verwijderen. Iets nieuws, iets kleurigs in huis te halen. Het eerste wat ik daaraan deed was bossen tulpen in alle kleuren kopen. Daar knapten mijn kamer en ik van op. Maar ik had buiten de kat gerekend, hij vindt het bloemenwater zo lekker. Ieder half uur moest ik de tulpen terug in de vaas zetten. Dan kon ik ze bij elkaar zoeken in alle hoeken van de kamer. Dus de tulpen waren geen goed idee. Misschien een paar leuke nieuwe kussen op de bank? Heel creatief, vond ik van mezelf. Hup, naar de stad en kussens kopen. Ik kwam helemaal verguld thuis met vijf kussens in vijf kleuren. Ik weer helemaal blij. Maar ik had buiten mijn man gerekend. Hij vond ze spuuglelijk. Dat doe ik hem niet aan en ik heb ze teruggebracht. Ideeën in overvloed. De keuken was een saaie houtkleur. Mij leek lichtgroen wel leuk voor de verandering. Dagenlang liep ik met een kleurenwaaier te zwaaien. Mijn kinderen moesten eraan geloven en diverse keren hun mening geven. Voor de een kon het niet fel genoeg, de ander vond knalgeel leuker. Daar had ik ook niks aan. Het werd uiteindelijk een soort blauwgroen. Er volgden dagen van de vetlaag verwijderen, schuren en knopjes er af draaien. Eindelijk nam ik de kwast ter hand. Na het eerste keukenkastje geverfd te hebben, rezen twijfels. Is dit wel een goede kleur. Is het niet te zoetig, te in het oogspringend om niet priemend te zeggen? Ik hield mezelf voor dat je aan één kastje te weinig zicht op het geheel kreeg. Hoe blauwgroener de keuken werd, hoe zekerder ik ook van mijn zaak werd. Dit was een totaal foute kleur. Hoe had ik in hemelsnaam zoiets uit kunnen zoeken? Het commentaar van mijn huisgenoten was niet van de lucht. Dit kon écht niet! Het leek wel een bordeel. Hier kon ik niet meer omheen. De keuken moest opnieuw. Mijn zin in iets nieuws, iets kleurigs was inmiddels helemaal over. Mijn man heeft uiteindelijk tegen heug en meug de keuken roomwit gemaakt. Beetje saai, dat wel. Ik denk dat ik naar de stad ga en een leuk tafelkleed koop voor de keukentafel met een tulpenpatroontje. Vergissen is menselijk. Een kleurrijke zomer gewenst, Fiena
Fiena
Uit het leven gegrepen. Niets menselijks is Fiena vreemd. Problemen, dilemma’s of levensvragen? Fiena probeert je aan het denken te zetten. Je kunt met het antwoord iets doen of naast je neerleggen. Het is soms verrassend en soms niet wat je wilt horen. Maar wel altijd eerlijk.
Lente
Door
16 april, 2005
Fiena
Lees volgende Fiena
Klagen
Lees volgende artikel
Waar ergert u zich aan?