Beste Fiena,

Vandaag de dag schijnt het leven te bestaan uit netwerken. Een noodzakelijk kwaad als het je werk betreft. Zonder netwerken kom je er niet. Samen komen we er wel. In het privéleven is het ook noodzakelijk dat je een netwerk om je heen hebt. Dat is geen noodzakelijk kwaad maar juist een positief gegeven. In dit geval heet het niet netwerken maar vrienden maken, hebben en houden. Echte vrienden. Vrienden die je aan kunt raken en niet alleen kent van facebook of chat.

Dat dit belangrijk is, heb ik afgelopen week mee mogen maken. Mijn zus is oud en ziek. Zij heeft mensen nodig die dingen voor haar doen. Natuurlijk krijgt zij professionele zorg. Dat is heel prettig. Maar zij heeft ook vrienden en vriendinnen en haar familie die een beschermende kring om haar heen hebben gevormd. Zij werken samen en stellen elkaar op de hoogte van de toestand en wat er nodig is. Zij wisselen elkaar af en niets is teveel. Deze mantelzorggroep bezoekt haar, doet boodschappen, brengt en haalt haar naar diverse artsen, neemt haar mee naar uitjes enz. Deze mensen doen dat uit vrije wil en met plezier. Het mooie is dat sommige vrienden iets terug willen doen. Zij zijn vroeger opgevangen door mijn zus in een moeilijke periode. Het waren toen jonge mensen, vriendinnen van haar zoon, die steun nodig hadden en een adres waar ze zichzelf konden zijn. Dat zijn ze nooit vergeten. Zij zeggen: toen was zij er voor ons en nu zijn wij er voor haar.

Oude mensen die helemaal niemand hebben en eenzaam zijn, daar horen we veel over. Dat is natuurlijk een trieste toestand. Zij moeten geholpen worden. Maar hoe mooi is het als oude mensen vanzelfsprekend bijgestaan worden door echte vrienden. Vriendschap groeit in de loop van de jaren. Vriendschap is niet vluchtig en je steunt elkaar door dik en dun. Mijn zus heeft aan netwerken gedaan zonder te beseffen dat dit zou beloond worden. Dat was ook nooit de bedoeling. Ze plukt nu de vruchten van ware vriendschap. Het is hartverwarmend.

Best P,

Wie zaait zal oogsten