Beste Fiena,

Ik ben van nature geen nieuwsgierig mens. Iedereen moet doen wat hij of zij het beste vindt. Leven en laten leven. Dat zouden mijn buren en andere mensen in de straat ook moeten doen. Maar zij bemoeien zich met alles wat er in de buurt gebeurd. Neem nou mijn buurman. Hij hangt geregeld over de schutting bij ons en heeft overal en op iedereen commentaar. Wij zijn altijd erg op ons zelf. We zeggen goedendag tegen de mensen in de straat en niet meer. In onze straat zijn veel oudere mensen overleden of kleiner gaan wonen. Daarvoor in de plaats zijn jonge gezinnen gekomen. Je wilt niet weten wat daar allemaal achter de voordeur gebeurd. Sodom en Gomorra zijn er niets bij. Ze gaan vreemd, verwaarlozen hun kinderen en maken ruzie. Ze komen veel bij elkaar over de vloer en hun kinderen ook. Ze eten zelfs bij elkaar. Mijn buurman weet daar alles van. Hij vertelt het aan mij in geuren en kleuren. Alsof ik het allemaal niet zelf heb gezien en gehoord. De muren zijn dun en ik heb op de vensterbank altijd mijn toneelkijkertje liggen. Want mijn ogen zijn niet meer wat ze geweest zijn. Maar ik bemoei me nergens mee.

Hun kinderen opvoeden doen mijn buurtbewoners niet. Ze brengen ze liever naar de opvang, oma en opa of een of ander clubje. Dat is lekker makkelijk. De ouders werken natuurlijk allebei omdat er aan de lopende band nieuwe meubels, een of twee auto’s en heel veel kleding gekocht moet worden. Ik zie de dames bepakt en bezakt thuiskomen van hun shopmiddagen. Ik zie ook hoeveel vuilnis ze aan de straat zetten. Ze gooien halve broden weg! Het huis puilt uit van het speelgoed voor de kinderen en de dure speeltjes voor zich zelf. Tv’s in diverse kamers en slaapkamers, computers voor elk gezinslid. Dat kan ik zien aan het blauwe licht dat uit hun vensters schijnt. Dat kan toch niet gezond zijn. Ik reken wel eens uit wat zo’n gezin iedere maand te besteden heeft. Ik denk niet dat ze sparen, nee ze maken gewoon alles op. Dan wij. Mijn man en ik hebben altijd spaarzaam geleefd. We hebben geen kinderen en ook geen dure spullen in huis. We hebben nog steeds de meubels van ons trouwen. Ze zijn als nieuw. Ik heb ze altijd goed onderhouden. Een auto hebben we niet. Mijn haren doe ik zelf en ik knip de haren van mijn man. Wij hebben een mooi sommetje op de bank. Ons kan niets gebeuren.

Beste L,

Burenhulp is onbetaalbaar