Beste Fiena,

Het is mij nu ook overkomen, het is gebeurd, Ik ben gepensioneerd. Ik ben 65 jaar en misschien wel uitgerangeerd. Ik heb het gevoel dat ik niet meer nuttig ben voor de maatschappij. Ik heb het verdiend, zeggen ze...Ik mag op mijn lauweren gaan rusten maar ik tel niet meer echt mee. Ik heb altijd hard gewerkt voor mijn gezin. We hebben drie kinderen en ze hebben alle drie gestudeerd. Mijn vrouw heeft altijd in deeltijd gewerkt en doet dat nog steeds. Zij is zes jaar jonger dan ik.

Fiena, moet ik me nu intensiever met het huishouden gaan bemoeien? Ik draag mijn steentje bij en alles loopt op rolletjes. Een klusser ben ik niet en zal dat ook niet worden. Ik ben niet van plan om nutteloze dingen te gaan doen om de tijd te doden. Ik heb altijd het gevoel dat iets nut moet hebben. Dus voor mij geen golf, klaverjassen, bridgen of Nordic walking of zelf wijn maken. Geen enkele sport kan mij bekoren, ook niet om naar te kijken.

Men zegt dat ik een hobby moet zoeken. Ik pieker daarover maar kan me niets aangenaams voorstellen om te doen.

Het enige wat ik kan bedenken is dat ik wanhopig graag twintig jaar jonger zou zijn. Dan wist ik het wel. Als je 45 jaar bent, ligt de wereld nog aan je voeten. Je kunt nog alle kanten op. Het leven kan nog verassingen voor je in petto hebben. Om een voorbeeld te noemen, je zou kunnen emigreren en in verre vreemde landen een carriere beginnen. Je zou zelfs nog een studie kunnen beginnen, een eigen zaak opzetten, een boek schrijven, een totaal andere weg inslaan wat betreft wonen en werken.

Mijn aftakeling is begonnen. Niet dat ik lichamelijke of geestelijke klachten heb, ik ben nooit ziek. Ik voel me fit als nooit tevoren omdat ik nu genoeg slaap krijg, geen stress heb en geen geldzorgen. Maar saai is het wel. Dodelijk saai. Ik heb geen uitdaging meer en geen vooruitzichten. Zoals het nu is, blijft het tot ik dit aardse paradijs verlaat. Iedere avond als ik me te ruste begeef denk ik: ‘was het een nuttige dag die ik niet had willen missen? Dan moet ik antwoorden: ‘Nee, het was een klote dag en zo zal het morgen ook weer zijn.’

Fiena, moet ik blijven doen alsof ik dit niet zo ervaar en op deze manier op mijn einde wachten?

Beste P,

Niet zo zaniken. U heeft waarschijnlijk nog 25 jaar te gaan. Genoeg tijd om vele successen op velerlei gebieden te boeken.