Beste Fiena,

Ik ben een man in mijn beste jaren (49) en ik weet veel over gezondheid en medicijnen. Al zeg ik het zelf. Ik hou mijn wijsheid niet voor mezelf maar deel deze graag met iedereen die het wil horen. Dat zit in de familie. Wij nemen niet alles voor zoete koek wat artsen zeggen. We hebben een eigen mening.

Ik kwam laatst bij de huisarts. Hij keek mij streng aan en zei: je hebt ettelijke kilo’s te veel, je rookt en je sport niet genoeg. Ik zei: Daar is dus niets aan te doen! De dokter keek mij verslagen aan.

Ik heb een tante, als zij met griep naar de dokter gaat, wil ze niet een of ander lapmiddeltje. Ze wil een paardenmiddel. Dat meteen helpt en haar in de kortst mogelijke tijd van die griep of andere aandoening af helpt. Haar huisarts weet dit inmiddels en houdt er rekening mee.

Mijn vader was nog een graadje erger. Als hij een medicijn kreeg tegen de een of andere kwaal, moest mijn moeder hem een aantal keren per dag de aanbevolen hoeveelheid geven. Als hij de hele fles of strip in handen kreeg, nam hij alles in één keer. Zijn motivatie was: op die manier ben ik ook snel beter.

Mijn moeder was nog erger. Toen mijn vader overleden was, had zij een medicijnkast vol met pillen van vader. Ze vond het zonde om weg te gooien. Als een van de kinderen ergens last van had, deed ze een gulle greep in deze voorraad. Ze was van mening dat elke pil perfect was voor alle aandoeningen.

Een neef moet diverse soorten medicijnen nemen. Hij neemt de hoeveelheid die voorgeschreven is, met een korreltje zout. De ene dag neemt hij iets meer en de volgende dag wat minder en soms slaat hij ze helemaal over. Hij handelt geheel naar eigen inzicht. Hij is 79 jaar!

Een zus van mij heeft hele koektrommels met pillen, drankjes, pufjes, pleisters, druppels en wat dies meer zij. Ze weet alle Latijnse namen uit haar hoofd en ook wat het medicijn zou moeten doen. Ze weet ook beter dan welke arts dan ook de hoeveelheid die ze nodig heeft in haar speciale geval. Dat ligt altijd een stuk hoger dan op het etiket staat.

Mijn broer maakt ruzie met alle artsen omdat hij van mening is dat hij de betere arts is. Alhoewel hij daar nooit voor gestudeerd heeft. Hij is er van overtuigd dat alle artsen gespeend zijn van enige kennis op dat gebied. Hij komt bij de arts en zegt van welke aandoening hij last heeft en welk recept hij daarvoor wil. Dat wordt hem niet in dank afgenomen.

En achterneef gaat niet naar de tandarts mits hij een volledige verdoving krijgt. Het lukt hem ook nog. De tandarts mag niet eens kijken!

Fiena, Als ik er over nadenk is het misschien toch een beetje vreemd gedrag, of niet?

Beste P,

Jullie moeten je nodig eens na laten kijken.