Beste Fiena,

Onwillekeurig leer ik de dames en heer die mijn benen komen zwachtelen iets beter kennen. In ongeveer 10 tot 15 minuten per dag raak je in gesprek. We zijn uitgesproken over het weer en er komen andere onderwerpen aan bod. Over wonen, kinderen en natuurlijk Corona. Ik had laatst bij mijn wekelijkse boodschappen die tot aan de deur gebracht worden een gigantische bloemkool. Veel te groot voor mij alleen. Ik dacht de eerste de beste die komt krijgt drievierde bloemkool. Dat was dus iemand van de zorg. Zij wilde hem wel. Ik zei dat ikzelf er bloemkoolsalade van zou maken. Ze kende dat recept niet dat er zo uitziet: Gebruik kleine roosjes bloemkool. Maak de dressing van twee hardgekookte eieren, geprakt. Een scheut olijfolie, een halve citroen of scheutje azijn, een kleingesneden ui en peper en zout. Een optie is een klein gesneden tomaat, lente ui, verse paprika of iets heel anders toevoegen. Goed door elkaar husselen. Het resultaat is prima twee dagen te bewaren in de koelkast. Het is een recept van mijn moeder dat voor mijn kinderen altijd een favoriet was. De mevrouw van de bloemkool vertelde de volgende keer dat ze bij me was dat het een schot in de roos was geweest. Zij had er zelf partjes mandarijn aan toegevoegd. Daar heb ik nog nooit aan gedacht. Dat ga ik volgende keer proberen. Ik vind het extra leuk dat mijn moeder op deze manier blijft leven in onze herinnering. Ze werd negentig jaar en is al meer dan twintig jaar dood. Er is dus niet zoveel nodig om herinnerd te worden. je hoeft geen grote filmster, held of moordenaar te zijn om niet vergeten te worden. Een simpel recept is genoeg. Ik wil ook nog eeuwen lang herinnerd te worden. Maar ik zou niet weten met wat. Ik heb nooit iets gedaan wat herinnerd moet blijven. Misschien komt dat nog wel.

Beste P,
Bedenk een recept voor het vaccin voor Corona.