Beste Fiena,

Om maar met de deur in huis te vallen: mijn man heeft geen smaak! Het vervelende is dat hij denkt van wel. Hij komt met de meest smakeloze ideeën en wil ze ook meteen uitvoeren. Hij is namelijk heel handig en wat hij ziet kan hij maken. Dat is natuurlijk heel fijn voor mij maar wát hij maakt is niet zo fijn. Als ik niet oplet heeft hij al iets gedaan in huis wat ik afschuwelijk vind. Laatst heeft hij een soort van waterval in ons huis gemaakt. Een grote bloemenbak met planten en daar in een fonteintje. Er zwemmen ook nog vissen in rond. De hele dag hoor je het gekletter van het water. Daardoor moeten mensen en ikzelf ook steeds naar het toilet. Het allerergste is de lelijkheid van dit gevaarte. Het was een verjaardagscadeau van hem voor mij. Ik kan wel janken!

Van kleuren heeft hij ook geen kaas gegeten. Onze slaapkamer heeft hij paars met geel geschilderd. Ik let even niet op en hij heeft het weer klaargespeeld om zoiets te creëren. Hij weigert om het over te schilderen. Hij zegt dat het even wennen is.

Van de andere kant neemt hij nooit een idee van mij over. Hij vindt mijn voorstellen te gek voor woorden. Ze komen zijn huis niet in.

Ik hou van aarde-kleuren. Ik wil rust in de tent. Mijn man gooit er steeds op allerlei manieren gruwelijke kleuren in. Hij denkt bijvoorbeeld dat hij een goede amateurschilder is. Vind ik allemaal prima maar ik hoef niet zo nodig zijn kunstuitingen aan de muur. Alla, één dan! Maar onze muren hangen vol. Ze stellen niets voor. Het zijn kleurige klodders verf en ze lijken allemaal sprekend op elkaar. Ik heb ze al allemaal in zijn atelier (een kamer in ons huis) gehangen. Maar dan voelt mijnheer zich miskent als kunstschilder.

Toen ik hem vroeg een nieuw koffie-apparaat te kopen, kwam hij thuis met een knalrood exemplaar. Terwijl onze keuken wit is met blauwe accessoires. Hij weigerde om het ding te gaan ruilen omdat hij vond dat het een eye-catcher was. Ik ben het onding toen natuurlijk zelf gaan ruilen voor een witte. Hij kwaad en ik kwaad. Hij maakt vanaf toen geen koffie meer voor mij en ik niet voor hem. Gezellig!

Ook qua kleding verschillen wij van smaak. Ik kleed me decent en volg geen trends. Hij loopt erbij alsof hij een jonge jongen is. Schreeuwende kleuren. Hij heeft bijvoorbeeld rode, knalblauwe en gifgroene pantalons en zelfs een met een rood-groen-witte ruit. In de zomer loopt hij met een korte broek door de stad. Ik loop dan echt niet naast hem.

Beste Fiena, hoe kan ik deze situatie veranderen?

Misschien moet een grijze duif niet met een pauw trouwen?