Beste Fiena,

Ik ben erg voor vooruitgang en vroeger was het allemaal veel minder goed dan op vandaag. We leven een stuk gemakkelijker met alle apparatuur in huis en op het werk. Ik ben blij dat ik in deze tijd leef. We hoeven ons in de meeste gevallen niet meer af te beulen en zijn niet oud voor onze tijd. Het huishouden is een fluitje van een cent. We duwen vrolijk op knopjes en het wordt door was-, vaat-, kookmachines voor ons gedaan. We hebben alle voorzieningen naast de deur. Het is niet meer nodig om vele kilometers af te leggen om onze boodschappen in huis te halen. De super ligt meestal naast de deur. Als dat niet het geval is dan rijden we er toch zeker naar toe?

We hebben dus tijd over, zou je denken. Tijd om bijvoorbeeld in onze relatie te stoppen. Om iets te creëren met z’n tweeën dat heel mooi is. Tijd om de juiste persoon te zoeken. We hebben zoveel vrije tijd dat je elkaar goed kunt leren kennen. Niet alleen op zon- en feestdagen maar ook op gewone door de weekse dagen, tijdens het sporten of een andere hobby. Iedereen kan tijd besteden om mensen te leren kennen op allerlei evenementen waar je gelijkgezinden zou kunnen tegenkomen. Maar wat doen we? We zoeken op internet en we gaan chatten, sms’sen of mailen. Je ‘ontmoet’ elkaar bij ‘hives’. Niet persoonlijk, nee we leren elkaar kennen en hou je vast...we raken verliefd achter de computer in ons dooie eentje!!!!

Volgens mij is dit niet natuurlijk. Dit is een uitwas van het computertijdperk.

Als je elkaar hebt ‘leren kennen’ via bijvoorbeeld chatten, komt er een dag voor de persoonlijke ontmoeting. Je kent elkaar al zó goed dat het lichamelijk contact in bed nog even moet worden afgemaakt. Het wás al aan en na de eerste ontmoeting in het echt, is het geregeld. Je gaat samenwonen.

Maar, hoera, niet iedereen doet het op deze manier. Er zijn stellen waarbij het via een natuurlijke weg loopt. Deze week kwam ik een paartje tegen. Hun verhaal deed me deugd. Enkele jaren geleden ontmoetten zij elkaar al op een feestje van wederzijdse vrienden. Ze waagden een oogje naar elkaar en daar bleef het bij. Na een hele tijd zagen ze elkaar in een cafeetje en raakten gezellig aan de praat. Daar bleef het wederom bij. Het geval wilde dat het meisje woonruimte zocht en dat het appartement onder dat van de jongen leeg kwam. Het meisje ging kijken en het beviel. Ze verhuisde. Er volgde vaker contact en een mooie vriendschap ontstond. Ze ondernamen samen leuke dingen en langzaam bloeide de liefde op. Allebei een beetje verlegen duurde dit een tijdje voort tot... op een hele romantische avond, de eerste kus volgde. Het was áán! Ze wilden het allebei wel van de daken roepen dat ze verliefd waren. Dat was niet nodig, dat zag je zo.!

Beste N,

Er leiden vele vreemde wegen naar de ware liefde.