Beste Fiena,

Moeder is ziek! Ik ben die moeder en ik heb het gevoel dat ik op sterven na dood ben. Mijn huisgenoten negeren mij, ze denken misschien dat ik al begraven ben. Ik voel me heel ziek, ik heb een forse keelontsteking. Daar ga ik natuurlijk niet dood aan maar zo voelt het wel. Ik heb koorts. Ik lig op onze slaapkamer in bed en hoor onheilspellende geluiden van beneden. Ik weet niet wat mijn man doet maar de kinderen zijn heel luidruchtig bezig. Wij hebben drie kinderen van 10, 13 en 17 jaar. Volgens mij breken ze de tent af en mijn man zegt niks. Ik lig te creperen en niemand die daar ook maar even aandacht aan schenkt. Ik heb al uren geen kopje thee, glaasje uitgeperste sinaasappel of zelfs maar een glas water gehad. Ook niets anders bijvoorbeeld een stukje fruit, een bloemetje of een beetje aandacht. Niemand is aan mijn bed geweest sinds de kinderen uit school zijn, zij hebben even hun hoofd om de deur gestoken en mij beterschap gewenst en mijn man heeft gevraagd of ik iets nodig had. Ik kreeg niet eens de gelegenheid om te vertellen hoe moeilijk ik het heb en hoeveel pijn ik moet verdragen. Inmiddels lopen de tranen over mijn wangen van ellende. Ik lig hier maar en ze missen mij helemaal niet. Wie luistert nu naar de belevenissen van de kinderen op school, wie zet thee met een koekje voor ze, wie kookt in vredesnaam? Wie laat de hond uit en voert het konijn en de kanarie? Laten ze die ook verhongeren net zoals mij? Ik hoor ze beneden lachen! Hoe kunnen ze me dat aandoen? Er valt voor mij helemaal niets te lachen. Als ze eens wisten hoe verdrietig ik ben, zouden ze wel anders piepen.

De bel gaat en ik hoor allerlei stemmen beneden. Volgens mij zijn het vrienden van de oudste. Er is ook al een vriendinnetje van de middelste beneden. Mijn man zou zo verstandig moeten zijn om iedereen naar huis te sturen met een zieke in huis. Maar nee, hij zegt : kom maar binnen allemaal en eet mee...

Nou nog mooier, wel eten geven aan vreemde personen en zijn eigen vrouw vergeten. Daar gaat al weer de bel, pizza’s worden afgeleverd. Ze maken er wel een feestje van. Ik kan dus prima gemist worden. Ik ben eigenlijk helemaal niet gewenst. Zonder mij is het leven voor hun veel leuker.

Ik denk dat ik maar even beneden poolshoogte ga nemen en wat te drinken halen. Als ze zien hoe ik er aan toe ben, zullen ze zich wel schuldig voelen. Net goed! Ik strompel op mijn laatste benen naar beneden en wat zie ik? Het hele gezelschap zit voor de tv een voetbalwedstrijd te kijken en de pizza’s te verorberen. Maar... mijn man staat in de keuken met mijn jongste dochter mijn voedsel te pureren. Aardappelpuree met appelmoes. Allemaal leuk en aardig maar het voelde als mosterd na de maaltijd. Voor mij was het te laat. Fiena, heb ik gelijk?

Beste B,

U hebt 100 procent gelijk. Is het nu goed?