Beste Fiena,

Mijn naam is M.W. en ik ben bijna 71 jaar en vanwege ouderdom en diverse kwalen zoals diabetes en een longaandoening extra bevattelijk voor het Corona virus. Ik ben van de buitenwereld afgesloten, ik ga niet naar buiten en ontvang geen bezoek, kortom ik ben een kluizenaar geworden.

Ik heb mijn familie en vrienden en vriendinnen een mail gestuurd dat ik ze aan de deur laat staan als ze komen. Dat is hard. Voor allebei. Ik ontvang altijd veel bezoek. Mijn deur staat altijd open. Normaal gesproken ben altijd thuis en ik woon midden in de stad. Iedere dag kwamen mensen langs voor een kop koffie of een glas wijn. Eenzaamheid is mij vreemd.

Nu is alles veranderd. Het ligt er aan hoe lang dit gaat duren. Drie weken lijkt mij goed te doen, drie maanden of langer, niet. Ben benieuwd waar het schip strandt.

Ik kon me altijd goed redden. De boodschappen worden gebracht door de super. Alleen kon ik drie dagen geen boodschappen bestellen omdat alles vol zat. Vanmorgen was er weer plek, volgende week woensdag tussen 18.00 uur en 20.00 uur. Jonge vrienden en vriendinnen bieden aan om boodschappen voor mij te doen die niet te koop zijn in de super. Ik zal niet verhongeren. Mijn zoon en toeverlaat woont in de buurt. In tijden van nood staat hij paraat.

De bibliotheek is gesloten. De dame die mij tien boeken in drie weken brengt, is inmiddels een vriendin geworden en bracht boeken uit haar eigen boekenkast. Heel aardig.

De pedicure en de kapster komen aan huis. Dat kan effe niet. Dus ik verloeder langzaam.

Mijn familie en vrienden bellen en mailen mij. We praten wat af.

Ik hou iedereen op de hoogte van mijn wel en wee.

Wordt vervolgd,

Beste M.W.
Ben benieuwd wanneer je gaat klagen.