Beste Fiena,

Het is gebeurd waar ik zo bang voor was. Ik ben gevallen. Ik wilde opstaan om te douchen en ik zag mijn afstandsbediening op de vloer liggen en bukte om deze op te rapen. In een moeite door. Toen werd alles zwart en ik werd wakker en vroeg me af waar ik was. Inderdaad naast mijn bed op mijn buik met een arm onder me. Ik kon geen vin verroeren. Ik probeerde te voelen of er iets gebroken was. Nee, volgens mij niet. Na even nadenken kon ik mijn telefoon pakken en mijn zoon bellen. Het was tegen acht uur 's morgens. Hij is altijd vroeg wakker, ook nu, hij werkt tegenwoordig thuis. Hij nam op ik kon uitbrengen : 'ik ben gevallen, Kom'. Hij kwam meteen. Hij belde de huisarts. Deze kwam ook meteen. Deze belde de ambulance. Zij waren er heel snel in witte pakken. Wat een geweldige mensen!!! Zij hadden truuks om mij weer overeind te krijgen. Ook nog zonder veel pijn. Ik riep steeds dat ik sterke mannen nodig had. Maar nee hoor, er was een jonge vrouw bij die mij weer op mijn voeten kreeg. Zij stond haar mannetje. Ik zal nooit meer roepen om sterke mannen, vrouwen zijn net zo sterk. Dus terug van weg geweest. Maar wel wankel, niet stabiel en erg van slag. Verder heb ik een klutsoog. Donker paars. Het ziet er indrukwekkend uit als ik in de spiegel kijk. Maar doet verder geen pijn. Gelukkig hoef ik nergens naar toe! Na het weekend wel de huisarts gebeld omdat ik me van het vallen niets herinner. Hij belt mij vanmiddag terug.

Beste M.W.
Eigen schuld, nooit twee dingen tegelijk doen!