Beste Fiena,

Discipline, ik had het lange tijd niet. Tegenwoordig heb ik het, maar niet altijd. Ik vond het altijd lastig dat ik bij alles dacht: heb ik daar zin in? Moet dat? Wil ik dat? Bij de geringste twijfel besloot ik dat ik het niet deed. Dat ging heel ver. School maakte ik niet af. Werk wilde ik ook al niet. Trouwen wel en kinderen helemaal. Huishouden dan weer niet. Koken weer wel. Ik was ook van de gezelligheid. De kinderen mochten veel. Vriendjes en vriendinnetjes waren altijd welkom, ze bleven meteen eten en logeren. Altijd goed. Ook mijn eigen vrienden aten mee. De afwas en het opruimen waren voor mij. Als ik zin had. Mijn ouders waren ook gemakkelijk. Ze deden meestal waar ze zin in hadden en stoorden zich niet aan wat andere mensen daarvan dachten. Dat vind ik dan weer mooi. Het maakt het leven een stuk relaxter.

Op een gegeven moment brak er in mijn leven een niet zo makkelijke tijd aan. Ik moest keuzes maken en wilde zelf zorgen voor brood op de plank. Dat wilde ik maar moest niet persé. Er werd eigenlijk heel goed voor mij gezorgd maar ik wilde een bijdrage leveren. Toen merkte ik dat ik wel discipline bezat. Het werk dat ik deed was niet leuk of uitdagend maar ik deed het toch en leerde dingen die ik op school nooit geleerd had maar leerde in de praktijk. Dat bracht uiteindelijk leuk werk op. Eerlijkheidshalve moet ik er bij vermelden dat diverse mensen mij de kans gaven om kennis op te doen. Ik heb ongelofelijk geluk gehad dat deze mensen in mijn leven waren. Het grote voordeel is dat ik nu als zelfstandige mijn werk thuis kan doen op een tijd die mij het beste uitkomt, als ik zin heb! Mijn werk brengt mij veel plezier en voldoening. Verder ben ik heel gedisciplineerd wat betreft dat ik altijd op de afgesproken tijd klaar ben, ook als ik ziek ben. ik heb geleerd dat ik vervelende klusjes soms gewoon opknap. Het kost me inderdaad nog steeds veel moeite om niet toe te geven aan mijn innerlijke stem die allerlei smoesjes verzint om iets niet te doen. Het heeft me gebracht tot een status van tevredenheid. Dat voelt fijn en ik lig niet meer wakker omdat ik me schuldig voel omdat ik iets heb nagelaten, maar slaap de slaap der onschuldigen.

Beste Fiena, ik kan er dus niets aan doen dat ik niet veel discipline bezit. Waarschijnlijk zit het in de genen. Je kunt het zien als een erfelijke belasting. Mijn familie had niet veel discipline en dan kun je dat ook niet doorgeven.

Beste R,

Discipline is te moeilijk voor woorden. Discipline is gewoon doen.