Huub Stollman (62) is al vele jaren secretaris van de provinciale afdeling van De Zonnebloem. Huub vind het zelf tijd om op te stappen en plaats te maken voor de volgende generatie. Maar als vrijwilliger blijft hij als vanzelfsprekend zeer betrokken bij De Zonnebloem. Hij heeft de gouden speld van de Zonnebloem ontvangen voor zijn inzet.

Omschrijf in het kort de activiteiten van De Zonnebloem?

Huub: “Vooral mensen die dreigen te vereenzamen, mensen die langdurig ziek zijn dan wel een lichamelijke beperking hebben, wil De Zonnebloem helpen om met deze beperking om te gaan en te verlichten. Dat doen we op verschillende manieren. Onze vrijwilligers bezoeken de mensen thuis. Eigenlijk de kerntaak van De Zonnebloem. Daarnaast organiseren we daguitstapjes en vakantieweken voor deze mensen.”

Aan welke voorwaarden moet een vrijwilliger voldoen?

In Limburg hebben we meer dan 3000 vrijwilligers verdeeld over 22 regio’s. Maar dat zijn er natuurlijk nooit genoeg! Van een vrijwilliger wordt verwacht dat hij of zij zich kan open stellen naar de gast. Goed kunnen luisteren. Dat is eigenlijk het belangrijkste. Een arm om de schouder leggen. Tijdens de bezoeken bij de mensen komt vanzelf het hele levensverhaal op tafel. Vrijwilligers luisteren maar vellen geen oordeel. Soms kun je aan de hand van de verhalen, mensen verder verwijzen naar instanties.”

Is het vrijwilligerswerk aan leeftijd gebonden?

“Nee, juist niet. Vroeger stonden we bekend als een organisatie van oude dames maar dat beeld klopt helemaal niet meer. De afgelopen jaren hebben we bijvoorbeeld veel energie gestopt in de jeugd. We hebben een speciale LINQ-afdeling (Living In Quality). Dat is een afdeling jongeren die zich richt op gehandicapten tussen 18 en 45 jaar. Deze groep wil graag een vrijwilliger van hun eigen leeftijd op bezoek. We organiseren voor deze groep ook speciale vakanties. De gehandicapten organiseren, samen met de vrijwilligers, de hele invulling van de vakanties. Enorm goed voor het zelfbewustzijn en daarbij weten ze zelf het beste wat ze willen in hun vakantie.”

Hoe interesseren jullie de jeugd voor dit vrijwilligerswerk?

“Wij hebben net een project achter de rug met maatschappelijke stages van de Ursula Scholengemeenschap. We zijn met 120 leerlingen naar allerlei gasten gegaan. Zij interviewen de gast, zij maken daar een verslag van dat de gast krijgt. De jeugd komt op deze manier in aanraking met vrijwilligerswerk en met De Zonnebloem. De gasten komen in aanraking met jeugd. Het mes snijdt van twee kanten.”

Is er nog een speciale groep die aandacht krijgt?

“Ik noem het de ‘vergeten groep’, mensen tussen 45 en 65 jaar. We proberen op alle gebieden en alle leeftijden onze aandacht te richten en activiteiten aan te bieden.”

Bent u zelf ook vrijwilliger?

“Buiten mijn bestuursfuncties ben ik vijftien jaar vrijwilliger. Ik heb twee gasten. Een mevrouw van 88 jaar en een mijnheer van 65 jaar die gehandicapt is maar daar geweldig mee om gaat. Ik ben nu elf keer mee geweest met een vakantiedag- en week. Ik hoop dit werk nog heel lang te kunnen doen. Wij krijgen vaak signalen van huisartsen of de thuiszorg dat mensen eenzaam zijn. Het is zelden dat mensen zich zelf aanmelden. “

Wat vindt u belangrijk?

“De wederkerigheid. Men denkt al snel ‘je doet iets voor een zieke en de zieke vindt dat geweldig’. Zo is het dus niet. Wij doen iets voor een zieke en we vinden het allebei geweldig! Je krijgt als vrijwilliger zo veel terug aan warmte en emoties.

Wij spelen in op het aanbod van de vrijwilliger. Hoeveel tijd hij wil en kan besteden. Daarbij is maatwerk belangrijk. Wat wil de gast en wat wil de vrijwilliger. Wij spelen in op de wensen van de gast, Niet iedereen wil een uitstapje met de bus. Maar misschien wel een op een ergens naar toe.”