Bas Wiersma (38) uit Nederland en Oscar (12) en Christian (12) uit Honduras vertellen glunderend over hun belevenissen in Nederland. De jongens waren straatkinderen en zijn vier jaar geleden gered door Elizabeth Mealer en in het programma van haar en haar man ondergebracht. Hoe Bas daar terecht kwam is een ander verhaal!

Bas, hoe kom jij daar terecht?

Bas: “Ik ben zelfstandig ondernemer in de Franse Alpen en ik verdien in zes maanden mijn brood omdat daar de rest van het jaar geen sneeuw ligt. Ik heb twee jaar lang heel veel gereisd in de zomermaanden in Afrika en Latijns Amerika. Zag veel armoede en na twee jaar dacht ik dat ik beter iets kon gaan doen daaraan dan alleen maar reizen.”

Waarom juist Honduras?

“Ik wilde het liefste vrijwilligerswerk in Latijns Amerika gaan doen en heb wel 20 e-mails gestuurd naar projecten. Ze schreven allemaal terug dat ik over medische kennis moest beschikken of eerst eens zes maanden moest komen en goed Spaans moest spreken. Eén mevrouw mailde terug dat ik minstens een maand moest komen en een pakketje liefde mee moest brengen voor de kinderen. Dan was ik van harte welkom! Dat was Elizabeth Mealer. Daar ben ik naar toe gegaan en binnen een week heb ik haar man ontmoet op een evenement. Zij werken met straatkinderen. Dat is inmiddels zeven jaar geleden.”

Hoe ging het verder?

“Ik schreef heel veel nieuwsbrieven naar vrienden en familie in Nederland. Zij werden enthousiast en vroegen of ze kleding en andere spullen en geld konden sturen. Toen ben ik terug gekomen naar Nederland en heb Homeless Child opgericht. De stichting bestaat nu zes jaar. We hebben hier een bestuur en een aantal vrijwilligers. Zo zijn we terecht gekomen bij de Vrijwilligerscentrale in Roermond met het gevolg dat ik nu geïnterviewd word. We zamelen in Nederland geld in en gedurende de zes maanden dat ik in Honduras ben, zie ik er op toe dat het geld goed besteed wordt.”

Naar welke kinderen gaat het geld?

“Bijvoorbeeld naar Oscar en Cristian. Oscar heeft nog een broertje in een ander centrum en Cristian heeft een vader, maar dat is een hele moeilijke relatie. Verder niemand, Ze zijn op straat terecht gekomen en zijn gaan zwerven. Bedelen, auto’s poetsen. Vaak gaat dit van kwaad tot erger. Na het bedelen komt het stelen. Daarna wordt het kinderprostitutie en drugs. Het eindigt in veel gevallen met een kogel op straat of de gevangenis.”

Wat doen jij precies?

“Meehelpen om de kinderen zo vroeg mogelijk van de straat te halen. De kinderen gaan in de eerste fase naar een afkickcentrum om van de drugs te raken. Te wennen aan orde en regelmaat. Ze krijgen therapie, ’s middags gaan we fietsen of voetballen. Daarna een opvoedkundig gesprek over stelen of liefde of haat. De voordelen van de straat (vrijheid!) en de nadelen. We proberen ze een warm nest te bieden. Als de kinderen afgekickt zijn gaan ze naar de tweede fase, daar leren ze lezen en schrijven, krijgen ook therapie en in de derde fase gaan ze naar een opvangcentrum tot ze volwassen zijn. Die kinderen gaan allemaal naar school of volgen een vakopleiding. Oscar en Cristian zitten allebei in de derde fase. Oscar gaat naar een goede school, hij is heel slim en we hebben voor hem een beurs gevonden. In Honduras heb je openbaar onderwijs dat gratis is maar ook slecht onderwijs is. Een privé-school kost ongeveer 900 euro per jaar. Wij hebben nu vier jongens die naar een privé-school gaan.”

Waarom zijn Oscar en Cristian nu in Nederland?

Bas: “Af en toe krijgen we subsidie van de Nederlandse overheid (www.ncdo.nl), van Wilde Ganzen. Voorwaarde is dat we voorlichting geven over armoede en mensen aanmoedigen om hun steentje bij te dragen aan het goede doel. Wilde Ganzen vermeerderen het bedrag dat wij bij elkaar sprokkelen. We hebben een donor gevonden voor de kosten van de reis van de jongens en Elizabeth Mealer kan heel mooi vertellen over het project. In Roermond worden we gesteund door de Stichting ‘Straatkinderen Midden-Amerika’. De wederwaardigheden van de jongetjes zijn in de toekomst te volgen op onze website.

Oskar:

“Wij zijn nu vier jaar in het programma. Wij logeren in Nederland bij de moeder van Bas. Daarna gaan we naar het noorden van Nederland om alles te vertellen. Het eerste wat mij opviel waren de andere soort huizen in Nederland. Gebouwd van bakstenen. Bij ons zijn dat cementblokken. Ook dat alles zo schoon en netjes is.”

Cristian: Het eerste wat ik zei toen ik naar buiten liep bij het vliegveld was: ‘Hebben ze hier ook in de buitenlucht airco? Bij ons is het 45 graden! Onze kamer bij de moeder van Bas vind ik ‘ exelente!!”