Daan (11) en Vincent (10) zijn twee Roermondse jongens met het hart op de juiste plek. Ze zijn afgelopen week langs de deuren gegaan om, zoals veel kinderen in Nederland, Kinderpostzegels te verkopen. Ze vertellen over hun belevenissen.
Waarom verkopen jullie Kinderpostzegels?
Daan: “Om kinderen te helpen en ten tweede om een prijs te winnen. Je kunt een uitstapje naar de Efteling winnen.”
Vincent: ” Ik wil meehelpen om kinderen een beter leven te geven. “
Wilden jullie graag Kinderpostzegels verkopen?
Daan: “Ik vond het leuk om te doen en misschien moest het ook een beetje van school. Je krijgt wel de kans om ‘nee’ te zeggen maar we kregen een filmpje te zien en toen had ik zoiets van: ‘daar kan ik geen nee tegen zeggen.’ “
Vincent: “Bij mij is het bijna hetzelfde gegaan als bij Daan. Ik vind het niet kunnen dat kinderen geen huis hebben en niet naar school kunnen.”
Vertel iets over dat filmpje?
Daan: “Het ging over een jongetje in Afrika dat blikjes en plastic op straat moest zoeken en daar kreeg hij dan wat geld voor. Van dat geld leefde hij. Hij had geen huis, het was een straatkind. Kinderpostzegels gaat hem helpen en dan kan hij naar school en hoeft geen blikken en plastic meer te zoeken. Ik weet niet of hij een vader of moeder heeft. Dat zag je niet op de film.”
Hoe hebben jullie de verkoop aangepakt?
Vincent: “Daan en ik zijn gewoon door de stad gaan lopen en we hebben aangebeld bij huizen of zijn bij winkels naar binnen gegaan.”
Daan: “Bijna iedereen was aardig. Bij een huis deden ze de deur meteen dicht. Dat was minder. In de meeste winkels hebben we postzegels of kaarten verkocht.”
Wat is jullie grootste bestelling?
Daan: ” De allereerste klant heeft drie pakketjes gekocht.”
Vincent: “Een mijnheer kocht voor meer dan 12 euro en hij vulde dat aan tot 15 euro. Dat was heel fijn. “
Zijn er bepaalde regels waar je je aan moet houden?
Vincent: “Het is de bedoeling dat je met z’n tweeën gaat verkopen en nooit bij mensen naar binnen gaat. We gaan ook niet met contant geld over straat. Het gaat allemaal op rekening. Dat vind ik wel goed anders zou het gestolen kunnen worden.”
Waar moesten jullie goed aan denken?
Vincent: “Wij zijn wel drie keer vergeten onze pen weer mee te nemen. En dan moesten we weer terug de pen halen.”
Daan: ‘Soms namen we per ongeluk de pen van onze klant mee en dan moesten we ook weer terug. Dat hebben we wel gedaan want anders is het niet eerlijk!”
Zijn jullie al bij familie langs geweest?
Daan: “Nog niet, Dat moet nog gebeuren.”