Monique Roumen (31) werkt sinds drie jaar als activiteitenbegeleidster in behandelinternaat De Widdonck in Heibloem. Hier wonen kinderen die niet thuis kunnen wonen, ze wonen in leefgroepen. Op de Widdonck is plek voor 101 kinderen en er zijn 10 leefgroepen. Monique begeleidt deze kinderen in hun vrije tijd.

Wat doe je precies met de kinderen?

Monique: “De kinderen komen naar het VAC (vormings- en activiteitencentrum) om activiteiten te doen in de vorm van een soort clubjes waarvoor de kinderen zich kunnen opgeven. We hebben een creatief clubje waar geknutseld wordt met onder andere papier, hout, karton, glas, porcelein en gips. Dan is er een club ‘textiel’. Op dit moment is kussens en knuffels maken heel erg in. Breien is weer in, ook voor jongens! We hebben een toneelclub. De ‘revue’ die we instuderen wordt opgevoerd voor de andere kinderen op deWiddonck. Voor de jonge kinderen hebben we een voorleesclub. Daar worden de kinderen voorgelezen en ze lezen zelf ook voor. Voor de oudere kinderen hebben we kookactiviteiten. Ze leren koken, bijvoorbeeld soep, frietjes en pizza maken. In de wintertijd doen we spellen in competitievorm.

Daarnaast doet een collega alle activiteiten met sport en een derde collega houdt zich bezig met alle muziekactiviteiten. Een keer per maand hebben we soos. Een soort disco voor kinderen van 6 tot 12 jaar en voor jongeren van 13 tot 18 jaar. In de vakanties zijn er activiteiten zoals Bingo, zwemmen en speurtochten. Tijdens de activiteiten probeer ik de kinderen te stimuleren om vaardigheden te ontwikkelen en de normale maatschappelijke waarden en normen mee te geven, zodat ze zich deze spelenderwijs eigen kunnen maken.”

Met welke kinderen werk je?

“ Ik werk met kinderen tussen de 6 en 18 jaar. Het zijn kinderen die moeite hebben met communiceren door gedrags-en/of opvoedingsproblemen. Ik weet in principe van geen enkel kind waarom het hier woont. Ik ontvang de kinderen als een blanco blad. Als de kinderen iets willen vertellen is dat prima, doen ze dat niet is dat ook prima. Voor mij zijn het kinderen die net als ieder kind behoefte hebben aan warmte en geborgenheid.”

Hoe bevalt je werk?

“ Heel goed. In het begin vond ik het wel moeilijk. Ik kwam uit de bejaardenzorg. Ik was gewend in een groot team te werken waar alles besproken werd wat je ging doen en wat je had gedaan. Op DeWiddonck bestond mijn functie nog niet. Dus ik heb mijn eigen functie gestalte moeten geven. De opdracht was: ‘Biedt ons een structureel programma aan met veel variatie’. Ik blijf steeds zoeken naar nieuwe activiteiten en probeer steeds iets nieuws uit.”

De jaarlijkse Kinderhulp-prijs, een initiatief van Nationaal Fonds Kinderhulp, is gewonnen door een jongen op De Widdonck. Wat betekent dat voor jou?

“Grensley , een jongen van 8 jaar, heeft de landelijke hoofdprijs gewonnen in de categorie 8-12 jaar. Het thema van de Kinderhulp-prijs 2004 was: Hoe de kinderen zelf vinden dat ze met problemen thuis geholpen moeten worden. Rond de prijsuitreiking was een groot feestprogramma gepland. Ik heb deze feestmiddag mede georganiseerd. Alle deelnemers uit Limburg werden uitgenodigd samen met de familie of voogd. Alle kinderen tot 12 jaar van De Widdonck waren ook uitgenodigd. Er trad onder andere een goochelaar op, er was een popcornkraam, schminken en de gelegenheid om computerspellen te doen. De officiele prijsuitreiking werd gedaan door Gerda Havertong van Sesamstraat. Alle kinderen mochten samen met Gerda op de foto. Grensley, de hoofdprijswinnaar, werd met een Jaguar uit 1962 opgehaald en naar de feestzaal gebracht. Hij ontving prijzen, die hij zelf heeft mogen uitkiezen, ter waarde van 500 euro.

De Widdonck heeft al vaker een ‘extraatje’ ontvangen van het Nationaal Fonds Kinderhulp, zoals financiële bijdragen voor activiteiten in de zomervakantie. Dus wij vonden het prettig om eens iets terug te kunnen doen in de vorm van meehelpen met de organisatie en de lokatie ter beschikking te stellen voor de uitreiking van de Kinderhulp-prijs. Voor mij en mijn collega’s betekende dit natuurlijk extra werk, maar ook een leuke uitdaging.”

Wil je verder nog iets kwijt?

“Ja, ik wil alle kinderen en collega’s van De Widdonck de groeten doen!

Heel veel groetjes van Monique!”