Ieder zijn vak

begeleidster in de buitenploeg
Door
Mar-Li Wingens
16 juli, 2005

Claudia Hermanns (36) werkt met volwassen mensen met een verstandelijk handicap van de Pappahof in Roermond, onderdeel van Stichting Pedagogische Sociaal Werk Midden-Limburg. Voor Claudia de ideale baan, het begeleiden van de buitenploeg en bezig zijn in de vrije natuur.

Wat is precies ‘de buitenploeg’?

Claudia: “Deze buitenploeg bestaat voornamelijk uit mannen met een verstandelijke beperking en affiniteit met de natuur. Dat wil zeggen dat zij allemaal graag buiten willen werken. Op maandag en op vrijdag zijn ook enkele dames van de partij. De hele ploeg bestaat uit negen mensen, inclusief ik zelf.”

Welk werk doet de buitenploeg?

“Iedere maandag werken we bij Intratuin. Daar onderhouden we de parkeerplaats. Opruimen, de heg snoeien, het gras maaien, onkruid verwijderen. Soms mogen we nieuwe plantjes poten. Op dinsdag en donderdag werken we voor de Stichting Limburgs Landschap. Dit betekent dat we lanen opschonen, weien verschralen zodat alle planten kans krijgen om te groeien en niet één plant de overhand krijgt. We zorgen voor de paddenpoelen. Deze moeten ontdaan worden van te veel planten en bomen zodat het zonlicht de kans krijgt en een goede leefomgeving te zijn voor padden, kikkers en andere reptielen. Daarnaast werken we ook op de golfbaan in Herkenbosch. Daar doen we een hele leuke activiteit die op paaseieren rapen lijkt! Namelijk de golfballen verzamelen die over het hekwerk terecht gekomen zijn. Daarnaast onderhouden we de golfbaan en de natuur er om heen.”

Wat doen jullie in de winter?

“Voornamelijk bomen omzagen en in stukken zagen. We hebben wel eens op het ijs staan zagen. Geweldig! We zijn er op gekleed en als je werkt heb je het niet koud. Als het flink regent kunnen we schuilen in de bus. Daar staat een tafel in met stoelen en dan amuseren we ons ook.”

Werk je zelf ook mee?

“Ja, natuurlijk. Ik kan als begeleidster aan de kant gaan staan en toekijken. Maar dat is helemaal niets voor mij. Ik werk gewoon mee met de mannen. Dat vind ik nu net het aantrekkelijke aan mijn werk. Bezig zijn in de natuur. Actief zijn en een bijdrage leveren aan het onderhouden en in stand houden van de natuur. Ik begeleid de mensen bijvoorbeeld in het leren zagen. Jebegint met eerst de zaagbeweging maken, daarna weer een stap verder en de boom echt omzagen. Eerst een dun boompje en daarna een dikke boom. Daarbij moet er natuurlijk in een goed team gewerkt worden. Eerst schreeuwen ‘van onderen...’ voor de boom valt, zodat er geen ongelukken gebeuren.”

Is het een vaste groep mensen?

“Eigenlijk wel ja. Op maandag en vrijdag zijn er ook twee dames bij. Maar de mensen kennen elkaar en dat maakt het alleen maar leuker. Ze zijn aan elkaar gewaagd. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld. Ze weten waar de ander hulp bij nodig heeft. De jongste in de groep is 20 jaar en de oudste is geloof ik 44 jaar.”

Wat is er zo leuk aan jouw baan?

“Het werk en de natuur geeft mij heel veel inspiratie en ook rust. Door deze rust kan ook geduld opbrengen. Mijn andere kant is dat ik heel energiek ben en ik praat altijd met handen en voeten. Dat is belangrijk in mijn werk dat ik als ik iets zeg ook het gebaar erbij maak. Als we koffie gaan drinken zeg ik dat en maak ik het gebaar van drinken er bij. Ik vind de combinatie van werken in de zorg én de natuur het allermooiste. Ik kan mijn passie voor de natuur delen met deze mensen.”

Deel dit artikel

Lees volgende Ieder zijn vak
een vaste bijbaan