Jolanda Schoren (38) en Monique Bonke (37) vullen elkaar helemaal aan in hun vak en ook privé. Ze hebben samen een bloemenwinkel. Als de een andere verplichtingen heeft, staat de ander in de winkel. Als de een oppas voor de kinderen nodig heeft, staat de ander klaar.

Vertel iets over jullie winkel?

Monique:” We hebben een bloemenwinkel en verkopen ook decoratieartikelen zoals vazen, potterie e.d. Maar we verkopen toch voornamelijk bloemen. Op 1 augustus bestaan we vijf jaar. Daarvoor was de winkel van een andere eigenaar.”

Zijn jullie nu samen eigenaar?

Monique: “Ja, We hebben eerst allebei, parttime, voor de vorige eigenaar gewerkt. We waren gewoon collega’s. Toen de toenmalige eigenaar aangaf er mee op te houden, vonden we dat heel jammer. We draaiden de winkel al helemaal op eigen houtje, omdat de eigenaar zich niet met de winkel bemoeide. Dus toen kwam het idee om de winkel over te nemen.”

Was dat een moeilijk besluit?

Jolanda: Nee, eigenlijk niet. Je moet natuurlijk goede afspraken maken, “je bent toch een beetje met elkaar getrouwd”.“We hadden toen al allebei een gezin. Ik heb een man en drie kinderen en Monique heeft een man en twee kinderen. We kenden alle in en out’s, we wisten natuurlijk wel waar we aan begonnen. Het kon eigenlijk alleen maar beter gaan. We hebben gelijk gekregen en het gaat nog steeds heel goed.” We groeien nog steeds.

Hoe verdelen jullie het werk?

Monique: “We hebben twee parttimers in dienst. We zijn er allebei eigenlijk iedere dag. We hebben onze vaste uren in de winkel en we gaan om de beurt naar de veiling, drie keer per week. Elke dag moet bezorgd worden, de boekhouding moet gedaan worden. Extra werk zoals grafstukken en bruidswerk moeten gemaakt worden.”

Jolanda: Als we een dag vrij willen hebben, moeten we dat van tevoren regelen. We zijn eigenlijk zes dagen per week in touw voor de winkel.”

Hebben jullie een opleiding voor bloemist?

Monique: We hebben een opleiding gedaan aan het AOC in Heerlen. Een tweejarige opleiding. Wij zijn in dit vak gerold. Je moet natuurlijk wel creatief van aard zijn en veel affiniteit hebben met bloemen anders red je het in dit vak niet. Je moet er veel voor over hebben want het is vooral hard werken.

Waarom hebben jullie voor de bloemen gekozen?

Jolanda: “Na de geboorte van mijn jongste zoon wilde ik iets anders. Ik wou niet meer op kantoor zitten. Ik heb toen van de ene op de andere dag mijn baan opgezegd. Mijn idee was dat er wel iets op mijn pad zou komen dat me aansprak. Ongeveer een jaar later hoorde ik dat de bloemenwinkel nog iemand nodig had. Ik heb toen de stap gezet en werd aangenomen.”

Monique: In dezelfde tijd kwam ik ook. Ik had ook een administratieve baan. Ik kende Jolanda oppervlakkig via de kinderen. Het is eigenlijk hetzelfde verhaal als dat van Jolanda. Ik wilde iets anders. Ik had ook ondertussen mijn baan opgezegd. Vanaf de allereerste week in de winkel wist ik dat het dit voor mij was. Dat ik ooit een bloemenwinkel van mezelf wilde. Anderhalf jaar later in augustus 2003 was het zover.”

Wat ons vooral aanspreekt is het contact met de klanten. In een bloemenwinkel heb je natuurlijk veel te maken met emoties. Bij geboortes, ziektes, overlijden. Om mensen in die situaties bij te kunnen staan en te adviseren is het mooiste van dit vak. De positieve reacties die wij vaak krijgen, daar doen wij het toch voor.

Kunnen jullie privé en werk goed combineren?

Jolanda: “Nu onze kinderen groter worden, is het gemakkelijker. De kinderen zijn allemaal tussen de acht en twaalf jaar. We proberen de woensdagmiddag voor ze vrij te houden. Daarbij werken we veel in de avonduren. Dan liggen de kinderen in bed en is papa thuis.”