Mart Geerlings (59) heeft de pech dat hij een zwakke rug heeft, maar dat heeft hem nooit van werken afgehouden. Westrom heeft hem steeds geholpen om een geschikte baan te vinden. Mart heeft ook altijd zelf graag willen werken.
Wat is precies jouw functie?
Mart: “Ik ben conciërge op de basisschool in Montfort. Daar ben ik terechtgekomen via Westrom. Ik ben daar gedetacheerd.”
Hoe ben je bij Westrom terechtgekomen?
“In 1988 kreeg ik last van rug- en nekklachten en in 1994 ben ik bij Westrom terechtgekomen. Ik was altijd werkzaam in de landbouw als landbouwloonwerker. Ik werkte met grote machines bij boeren. De kinderen waren nog klein en ik was heel weinig thuis vanwege het landbouwloonwerk. We hadden drie kinderen en ik wilde meer bij mijn gezin zijn! Ik moet er wel bij zeggen dat ik nooit spijt heb gehad van het werk op het land, ook al waren het erg lange dagen. Als ik dat werk kon doen, deed ik het weer! Toen ben ik in een fabriek gaan werken. Daar werden mijn nek- en rugklachten erger. Het waren veel dezelfde handelingen en daarbij denk ik dat mijn rug een zwakke plek was. Toen ben ik uitgevallen, ik kon dit werk niet meer doen.”
Hoe ging het verder?
“Ik kwam bij Westrom terecht en kreeg een spoedcursus in de schoonmaak. Daarna werd ik geplaatst in Roermond bij het Sociaal Fonds Bouwnijverheid. Daar ben ik vijf jaar gebleven. Dat was een prachtige job! Schoonmaken deed ik bijna niet meer zelf, ik deed meer kantinewerk en daarbij wat kleine klusjes. Mijn rug ging toch weer opspelen. In 1999 ben ik bij het fietsenproject in een van de industriële bedrijven van Westrom terechtgekomen. Hier worden complete fietsen geassembleerd.”
Hoe beviel dat?
“Daar heb ik allerlei stations doorlopen tot ik uiteindelijk groepschef op de wielenafdeling van het fietsenproject werd. Er werd daar een jobcoach-afdeling opgericht. Hier werden mensen begeleid die op dat moment hun eigen werk niet meer konden uitoefenen. Zij kwamen tijdelijk bij ons werken om uit te zoeken welk werk ze wél konden doen. Ook een prachtige baan! Westrom heeft blijkbaar iets in mij gezien en mij deze kans geboden. Op een gegeven moment kreeg ik de vraag of ik in het Productiehuis wilde gaan werken. Dit is een project van de gemeente waar een aantal arbeidsreïntegratiebedrijven, waaronder Westrom, actief is.”
Weer een andere functie?
“Ik ging met langdurig werkelozen aan de slag. Ik gaf daar leiding, eigenlijk begeleiding. Weer prachtig om te doen! Later vielen enkele bevoegdheden weg en was de fut er uit. Ik was uitgekeken en toen deed zich het geval voor van vervanging van de conciërge op een basisschool in Heibloem. Een klein schooltje en een geweldig fijn team. Toen kwam er een vacature op basisschool ‘De Hovenier’ te Montfort. Deze tip kreeg ik van een consulente van Westrom. Vorig jaar oktober ben ik op sollicitatiegesprek geweest en sinds 5 januari 2009 werk ik daar. Ik heb het geluk gehad dat er net een nieuwe directeur was en ook een nieuwe teamleidster. Wij begonnen allemaal fris. Het is helemaal práchtig!”
Wat heb je aan Westrom gehad?
“In het begin dacht ik: ‘Westrom, mm...’ Ik had een heel ander beeld van Westrom. Ik weet nog dat een vriend van me zei: ‘Wat moet jij nu bij Westrom? Daar ga je toch niet werken?’ Ik zei daarop: ‘Ik heb daar wel het hele jaar werk, dat kun jij niet zeggen!’ Mijn beeld van Westrom veranderde al snel op een positieve manier. Ik vind het geweldig dat er zo’n instantie bestaat. Ook voor de consulenten die vaak 40 of 45 mensen begeleiden heb ik onnoemelijk veel respect.”