Margo Wolters gebruikt haar fantasie. Zij maakt ‘bedankjes’ voor de gasten van bruiloften en partijen. De kleine cadeautjes die gasten mee naar huis krijgen na een feest. Dat kan een doopfeest, bruiloft, jubileum of iets anders zijn.

Waarom heb je gekozen voor deze business?

Margo: Ik kan niet stilzitten, ik ben altijd bezig. Heel veel achter de naaimachine gezeten. Voor mijn man zelfs kostuums gemaakt maar ook communiepakjes- en jurkjes gemaakt. Dat heb ik allemaal van mijn moeder geleerd. Zij was coupeuse. Op een gegeven moment wilde ik iets anders. Maar wel iets creatiefs.”

Toen kwam het idee van de bruidsuikers?

“Mijn man en ik waren 25 jaar getrouwd en ik zocht naar een leuk ‘bedankje’ voor mijn gasten. Toen zag ik veel mogelijkheden en ik dacht: ‘Dat wil ik ook!’ Ik heb een leverancier gezocht en ik maak nu al zeven jaar mijn ‘bedankjes’.”

Hoe heb je een en ander gerealiseerd?

“Ik ben begonnen in onze huiskamer en zo doe ik het nog steeds. Helaas heb ik geen garage of andere opslagplaats. Dus het is wel woekeren met de ruimte. Als ik kon groeien met mijn bedrijfje dan deed ik dat meteen.”

Vertel iets over je producten?

“Ik ben ‘puntje precies’, bij mij moet alles er tot in de puntjes verzorgd uit zien. Mijn ‘bedankjes’ zijn bij bijvoorbeeld bij een geboorte: houten boxjes, hobbelpaardjes enz. Ik versier dan zo’n hebbedingetje met een stukje tule in allerlei kleurtjes met bijvoorbeeld flesjes op, speentjes, bolletjes, streepjes. Ook met bijvoorbeeld mooi lint, breed of smal, er zijn hartjes, veertjes, takjes, bloemetjes. Een kaartje met eigen tekst van de klant. Deze bedankjes worden gratis opgemaakt in dit geval de geboortemand. Daar komt een ooievaar bij. Op zo’n manier krijg je een echte blikvanger bij de nieuwbakken ouders thuis.”

Wat zou je anders willen?

“Ik zou heel graag een eigen winkeltje hebben. Maar dat is niet te verwezenlijken. Daarvoor verdien ik niet genoeg aan deze spulletjes. Ik krijg dan zoveel kosten, dat kan ik nooit terug verdienen. Ik zou ook wel een hoekje in een bestaande winkel willen huren. Maar de winkel moet daar geschikt voor zijn en wie zou dat willen?”

Zou je er je beroep van willen maken?

“Ik heb mijn baan in de zorg en die geef ik niet op. Daardoor heb ik veel contact met mensen. Dat vind ik fijn. Ik heb graag mensen om me heen. Heerlijk babbelen, dan ben ik op mijn plek. Maar het maken van mijn bedankjes wil ik ook blijven doen.”