Wil (51) en Jac (54) Rulkens hebben een dierenbegraafplaats opgericht op hun eigen terrein. Zelf houden ze van hun dieren en gunnen ze ook na hun dood een mooi plekje op hun terrein. Dat gunnen ze ook de dieren waarvan de baasjes bijvoorbeeld in een flat wonen of baasjes die hun dier een laatste rustplaats willen geven zodat ze het daar nog kunnen bezoeken. Is het niet vreemd een begraafplaats vlak bij je huis? Wil: "Wij wonen op een boerderij in Buggenum en we hebben plek genoeg." Jac: "Ik heb een stuk land afgezet en rondom beplant met taxis. Een heb daar een klein tuinhuisje gebouwd waar de mensenafscheid kunnen nemen van hun huisdier. Op die manier is er een rustige plek ontstaan zonder dat er meteen het oog op valt." Hoe werd over het algemeen op jullie idee gereageerd? Wil: "Veel mensen vonden het toen een beetje belachelijk. Maar nu bestaan we al 12 jaar en het is nu veel meer ingeburgerd om je huisdier te begraven." Jac: Over het algemeen gingen dorpsmensen vroeger anders met dieren om dan mensen in de stad. Op boerderijen had je honden die moesten waken en katten had je om muizen te vangen. In de stad was een huisdier toen al je vriend en huisgenoot." Hoe worden ze begraven? Jac: "Sommige mensen maken zelf een kistje en soms wordt gevraagd of ik dat wil maken. Mensen begraven hun huisdier vaak in de eigen deken van het diertje. Het is allemaal mogelijk." Wie graaft het graf? Wil:" Dat doe ik meestal. Ik verzorg ook de begrafenissen omdat Jac zijn werk elders heeft. Jac steekt van tevoren het gras weg zodat ik gemakkelijk kan graven." Plaatsen mensen ook grafstenen? Wil: "Sommige mensen doen dat wel en andere niet. Soms gewoon een mooie grote kei en soms een steen gemaakt door een professionele steenhouwer. Wij plaatsen altijd een eigen standaard bordje." Jac: "Soms komen mensen met de hele familie, wel 20 personen, om hun huisdier te begraven." Koop of huur je een graf? Wil: "Men kan een graf huren voor vijf jaar, daarna kan men steeds voor twee jaar bijhuren. Er zijn ook mensen die direct voor tien jaar huren. Het oudste graf is van 1996, vanaf het begin. Deze mensen komen nog altijd hun hond bezoeken en het graf bijwerken. Ze planten een bloemetje of laten een kaarsje branden." Jac: "Als mensen bellen dat hun huisdier overleden is, spreken we een tijdstip af voor het begraven. Daarna drinken we samen nog een kopje koffie in het tuinhuisje."