Huub Coenen (59) kent veel mensen en veel mensen kennen hem. Hij is overal in geïnteresseerd, maar vooral in mensen. Zijn vak heeft hij vooral in de praktijk geleerd, de beste leerschool volgens Huub. Waarom heb je voor het vak juwelier gekozen? Huub: "Op vierjarige leeftijd ben ik gevallen, daardoor heb ik een heupontsteking opgelopen. Het gevolg was dat ik zes jaar in het sanatorium in Horn heb gelegen. Dus tot mijn twaalfde jaar. Dat is de reden dat ik geen reguliere school heb kunnen volgen. Ik miste een stuk om een vervolgstudie te kunnen doen. De Ambachtsschool was de enige school waar ik terecht kon. Daar was ik niet op mijn plek. De toenmalige directeur merkte dat op. Ik wilde fijnmechanica gaan doen. Ik ben leerling horlogemaker geworden bij een juwelier in Weert. Dat hield in de hele week werken en op zaterdag naar Rotterdam, naar school." Wat ging je doen na de opleiding? "Toen ben ik een jaar gaan werken bij een juwelier in Roermond. Daarna ben ik weer bij een andere juwelier in Weert gaan werken. Hij deed ook aan edelsmeden. Na drie jaar ben ik weer teruggegaan naar de eerste juwelier in Weert gedurende ongeveer een jaar. In 1971 ben ik voor mezelf begonnen in Heel." Hoe ging het verder? "Ik vond geen geschikte pand in Heel. In 1977 kon ik toen de juwelierswinkel van de heer Gellings in Roermond overnemen. Die zaak heb ik na negen jaar moeten opgeven omdat ik te maken had met criminaliteit. In die tijd is de etalage achttien keer ingeslagen en is er twee keer ingebroken. Sinds 1986 zitten we nu in Heel en dat bevalt prima." Lukte het niet om je goed te beveiligen? "Het was goed beveiligd maar de ruiten werden steeds in diggelen gegooid, wat problemen met de verzekering opleverde. De gemeente vond het toen niet goed om rolluiken te plaatsen. Ik was toen al van mening dat het steeds erger zou worden. Ik kreeg helaas gelijk. Het kost de ondernemer steeds meer geld om de beveiligingen en de verzekeringen te betalen." Ben je tevreden in Heel? "Ik ben blij dat we in Heel wonen en werken. Het is een stuk rustiger wat de criminaliteit betreft. De klanten weten onze winkel ook hier te vinden. We hebben klanten uit de verre omtrek. Ik heb gewoon lol in het vak en in het omgaan met de mensen. " Hoe komt het dat klanten je zo goed weten te vinden? "Door mijn vakmanschap! Ik repareer alles zelf. Horloges, klokken, wekkers, de reparaties aan gouden en zilveren sieraden. Vroeger was iedere juwelier horlogemaker en/of een goudsmid of had er een in dienst. Het is jammer dat er zo weinig interesse voor het vak is, waardoor er over enkele jaren nog nauwelijks uurherstellers zullen zijn. Tegenwoordig sturen de meeste juweliers de spullen op naar de fabriek of een thuiswerker. Ik ben nog van de oude stempel. Ik zit al 44 jaar in het vak." Heb je een opvolger? "Ik ben getrouwd met Lies en we hebben een dochter, zij werkt in de mode en een zoon, hij werkt in een auto herstelbedrijf. Ik zeg altijd: Laat mensen datgene doen wat ze graag doen. Vroeger werden kinderen nog al een gedwongen de zaak van vader over te nemen. Het enthousiasme ontbrak en ze werden doodongelukkig"