Jos en Liesbeth Rulkens hebben een eigen schoenenzaak. Iedere dag gaat het echtpaar samen naar hun werk. Ze zijn nog lang niet van plan om er mee op te houden.

Sinds wanneer bestaat de zaak?

Jos: “Al meer dan honderd jaar. Mijn grootvader, W. Rulkens, is de zaak begonnen vóór het jaar negentienhonderd. In dat jaar heeft hij de zaak ingeschreven bij de Kamer van Koophandel onder nummer 839! Mijn vader G. Rulkens heeft de zaak voortgezet. Ik ben de derde generatie. Mijn grootvader had een maatschoenen makerij aan de Zwartbroekstraat 33. Mensen die het konden betalen lieten toen schoenen op maat maken. Mijn vader is in 1936 een winkel begonnen op Zwartbroekstraat 5H. Hij kocht schoenen bij fabrieken in onder andere Waalwijk. In 1954 zijn we naar de Hamstraat verhuisd. In 1969 kwam ik in de zaak.”

Staat de vierde generatie te trappelen?

Jos: “Dat denk ik niet. Onze twee zonen studeren iets heel anders. Tenminste een zoon heeft zeker geen interesse en de ander waarschijnlijk ook niet. Ze willen allebei de wijde wereld in. Tijden veranderen.”

Liesbeth: “Ze studeren op de HEBO (Europese Beroepen Opleiding) De oudste studeert nu in september af en de jongste gaat naar het derde jaar.”

Heb je zelf getwijfeld om je vader op te volgen?

Jos: “Ik had eigenlijk iets anders in gedachten. Ik heb vier jaar bij een groot textielconcern gewerkt. Uiteindelijk wilde ik toch liever voor mezelf beginnen. Op die manier kon ik alles zelf beslissen. Eigenwijze mensen beginnen voor zichzelf! In eerste instantie werkte ik samen met mijn vader en moeder en later natuurlijk met Liesbeth.”

Liesbeth, heb je vanaf het begin met Jos gewerkt?

“In de eerste jaren van ons trouwen hadden we nog geen kinderen en toen heb ik full-time in de zaak gewerkt. Toen wij kinderen kregen ben ik er een aantal jaren helemaal uit geweest. Tot de oudste naar groep vijf ging, geloof ik. Daarna was ik alleen in de winkel als de kinderen op school waren. Dus ik was er altijd voor de kinderen. Ze hebben ons allang niet meer nodig en ik ben hele dagen in de zaak.”

Verschillen jullie wel eens van mening over de aanpak?

Liesbeth: “Ik heb wel eens een andere mening. Maar meestal komen we goed overeen.”

Welk soort zaak is het?

Jos: “Wij verkopen goedpassende schoenen in de midden- tot hogere klasse en wij volgen de mode op de voet.”

Liesbeth: “Wij bedienen de klanten. We gaan, letterlijk, voor iedere klant op de knieën.”

Jij had voor het huwelijk een ander beroep?

Liesbeth: “Ja, ik was doktersassistente en daarna directiesecretaresse. Maar ik heb dit vak altijd heel erg leuk gevonden. Vooral het samen werken met Jos. Ik ga nog steeds iedere dag fluitend naar mijn werk.”

Jos: “Zij had altijd al een ‘schoenenfiemel’. Liesbeth was allang vaste klant bij mij voordat wij een relatie kregen.”