Petra Maas is pas negentien jaar en zij heeft haar eerste dichtbundel uitgegeven. Daarnaast studeert zij op de PABO voor lerares.

Wil je twee beroepen uitoefenen?

Petra: “ Mijn beroep wordt lerares, liefst voor jonge kinderen. Maar ik blijf ook gedichten schrijven.”

Hoe ben je er toe gekomen om een bundel uit te geven?

“Iemand zei dat tegen mij en ik dacht: ‘Hoe doe je dat dan, een boek uitgeven?’ Ik heb gewoon een uitgever aangeschreven en vervolgens hoorde ik drie maanden niks. Maar ik wist intussen dat je dan gewoon naar de volgende uitgever moet gaan en naar de volgende ...en...Tot je misschien eens succes hebt. Op een geven moment heb ik een mail gestuurd naar de eerste uitgever met de vraag of zij ook iets lieten horen als zij geen interesse hadden. De volgende dag werd ik opgebeld door de uitgever dat zij de bundel wilden uitgeven.”

Hoe reageerde jij?

“Ik heb staan springen en juichen. Super! Ze vonden dat ik over veel verschillende onderwerpen schreef en het stak qua kwaliteit ver uit boven andere inzendingen die zij kregen. Alle gedichten die ik ingestuurd heb, zijn ook opgenomen in het boekje.”

Moet het altijd rijmen?

“Nee, zeker niet. Iemand die erg van rijmpjes houdt, moet niet bij mij zijn. Ik hou van ritme en beeldspraak. Ik ben op de middelbare school begonnen met dichten. We hadden een verdiepingsopdracht en ik heb toen voor poëzie gekozen. Toen ben ik heel veel gedichten gaan lezen, welke vind ik nou mooi en welke niet. Daar heb ik heel veel van geleerd.”

Leer je nog steeds over dichten?

“Ik zit vaak op internet en daar leer ik veel van andere dichters. Wij bespreken de gedichten van elkaar. Een jongen bijvoorbeeld die ook gedichten schrijft deed mij het idee aan de hand om mijn eigen gedichten altijd hardop te lezen. Dan hoor je vanzelf als het niet goed loopt. Hij weet ook veel van cliché’s. Soms bedenk je iets en dan hebben al veel mensen voor je dat ook al bedacht.”

Belanden veel gedichten in de prullenbak?

“Nee, ik bewaar alles, met de datum erbij en het verhaal waarom ik dit gedicht gemaakt heb. Mijn gedichten gaan altijd over gebeurtenissen die ik heb meegemaakt.”

Begrijpen mensen je gedichten altijd?

“Dat hoeft helemaal niet. Vaak gebruik ik beeldspraak en dat kun je op verschillende manieren interpreteren.”

Word jij een dichtende lerares?

“Misschien wel. Ik wil in ieder geval blijven schrijven. Ik schrijf ook kinderverhaaltjes. Verder heb ik de kinderen al les gegeven over dichten. Het is zo mooi omdat alles kan in je fantasie. Alles wat je bedenkt kan gewoon.

Dromer

Je mooie donkere ogen

Starend in de verte

Muziek in je hoofd

Een andere wereld

Fantasievolle klanken

Dromend en dansend

Dansend en dromend

Zoals jij alleen het kan

Maak jij je eigen sprookje

Totdat je eigen sprookje

Als op vleugels gedragen

Vervlogen is

Door Petra Maas

Uitgeverij Free Musketeers