Ger Verstegen (40) oefent een mooi ambacht uit, dat van meubelmaker. Hij werkt met eerlijk eikenhout. De meubelmakerij ruikt naar hout, dat roept onwillekeurig een nostalgisch gevoel op bij de bezoeker.

Waarom heb je gekozen voor dit beroep?

Ger: “Mijn vader is met het bedrijf begonnen in 1967 met bankstelrompen. In 1994 stopte mijn vader met de zaak. Toen zaten we nog met het bedrijf in Roermond op Heide. Toen is het bedrijf opgedeeld in de rompenmakerij en de meubelmakerij. Mijn broer en mijn zwager hebben de rompenmakerij overgenomen en ik de meubelmakerij. Dus ik ben er van thuis uit ingerold.”

Was er ook een winkel bij?

“Ja, in Herten. Maar dat werd al snel te klein. Vooral de meubelmakerij werd te klein. In 2002 hebben we het plan opgevat om meubelmakerij en winkel in één te maken. Dus toen zijn we hier op bedrijventerrein Solvay neergestreken. Op dit bedrijventerrein zijn alleen kleinere bedrijven gevestigd. Het is kleinschalig.“

Dus er is geen winkel meer?

“ Nee, maar wel een showroom van 700 vierkante meter hier boven de meubelmakerij. Ik vind dat een showroom en een meubelmakerij bij elkaar horen. Het een kan niet zonder het ander.”

Mogen geinteresseerden ook de meubelmakerij bekijken?

“ Ja, dat vind ik een must. De mensen moeten zien hoe iets gemaakt wordt. Mijn klanten komen eigenlijk uit het hele land. “

Maak je ook meubels op bestelling?

“ Alleen maar op bestelling. Wij maken ook eigen ontwerpen van mensen. Of meubels die in dezelfde stijl uitgevoerd moeten worden als de mensen al hebben. In exact dezelfde kleur. Zelfs het sluitwerk moet hetzelfde zijn als op de bestaande kasten. “

Met welk soort hout werken jullie?

“Hoofdzakelijk met eikenhout. Maar beuken, kersen of notenhout is ook mogelijk. Eiken blijft altijd. Wij werken met Frans eiken. Dat is heel mooi qua nerf. We maken veel hele moderne strakke eiken meubelen. Dat is tegenwoordig ‘in’. Ook grote tafels van twee meter vijftig tot drie meter twintig zijn erg gevraagd. Eiken is degelijk materiaal. Als een tafel beschadigd is, schuur je hem op en het is weer goed. “

Hoe heb jij het vak geleerd?

“ Ik heb het vanuit thuis in de praktijk geleerd. Toen bestond er eigenlijk geen goede opleiding voor meubelmaker in de buurt . Nu ook nog niet. Vind ik! Mijn zoon volgt nu een opleiding in België voor meubelmaker. Dat is nog een gedegen opleiding. Hier werken nu vier personen en drie komen van die opleiding in België.”

Dus op een gegeven moment neemt de derde generatie het over?

“ Laten we dat hopen. Het ziet er wel naar uit!”