Jaap Ruijters (63) woont in een voormalige opslagplaats. Het was ooit de lompen- en oudijzerhandel van Jambroers. Zijn dochter Nicolle (34) woont tijdelijk bij haar vader. Zijn zoon John (31) en dochter werken allebei in het eigen bedrijf dat ook op het terrein gevestigd is. Het is heel verdrietig dat zijn vrouw en de moeder van Nicolle en John kortgeleden is overleden na een lang ziekbed. Wat weten jullie over het gebouw? Jaap: "Het monumentale gebouw aan de Bredeweg is rond 1866 gebouwd als papierfabriek. Maar deze papierfabriek heeft niets te maken met de huidige papierfabriek in Roermond. Ik ben in het archief van Roermond de geschiedenis na gegaan van het gebouw. Het leuke is dat nazaten ons zijn komen opzoeken. Bijvoorbeeld de nazaat van de directeur van de papierfabriek in 1900 de heer Van den Eerdweg stond opeens voor onze neus. Toen wij aan het restaureren waren in 1989 kwam een nazaat van Van Houten kijken. Zijn vader was in de eerste wereldoorlog directeur in de papierfabriek. Hij is toen verhuisd naar Amerika. Toen de zoon mij opzocht was hij al ver in de tachtig en een reus van een man. Hij heeft mij allerlei uitleg kunnen geven over leidingen en putten en gangen." Wanneer kreeg u het pand in eigendom? Jaap: "Ik heb het pand in oktober 1987 van Jambroers gekocht. Jambroers was een handel in lompen en metalen. Hij wilde het pand vanzelfsprekend verkopen aan de hoogste bieder. Ik bood het minste van allemaal...en ik kreeg het pand. Dat was om de simpele reden dat ik beloofde het pand niet te slopen maar te restaureren! " Hoe reageerde uw omgeving op de koop? "Iedereen lachte mij uit. Ook de bank. Iedereen vroeg zich af wat ik er mee wilde. Tja, er stonden nog vier muren en dak was helemaal weg! Boven, wat nu woonhuis is, dat waren gewoon twee enorme ruimtes. Een voor de vrouwen die daar stonden te selecteren en een ruimte stonden machines. Je kon wel met een lift naar boven." Hoe lang heeft het renoveren geduurd? "Van 1987 tot eind 1991. Ik heb het gebouw in de oude staat teruggebracht maar ik kan niet wonen in twee enorme zalen. Dus we hebben er wel meerdere kamers van gemaakt. maar we hebben bijvoorbeeld de oude muren zoveel mogelijk intact gelaten." Hoe stond de gemeente Roermond tegenover de restauratie? "Toen ik vertelde dat ik de nieuwe eigenaar was zei men op de gemeente: "Die rotzooi?" Toen ze mijn plannen zagen gingen alle deuren open. Begin maar, begin maar. Want het was een doorn in het oog van Roermond, die puinhoop. De gemeente had een grote hekel aan dit stukje vanwege de enorme rommel en het ongedierte. Ik heb werkelijk alle medewerking van de gemeente gehad, perfect!" Wie heeft de verbouwing gedaan? "Het gekke is dat ik het eigenlijk allemaal zelf gedaan heb. Ja, ik heb wel het rekenwerk door vakmensen laten doen. Ook sommige andere klussen die ik zelf niet kon. Met Kerst in 1991 zijn we hier gaan wonen. Mijn vrouw en ik en mijn dochter en mijn zoon. Ik ben erg trots op hoe het geworden is. Het is een heel groot huis met grote kamers. Maar we hebben het erg gezellig gemaakt en het hele huis staat en hangt vol herinneringen. Over ieder stukje dat hier staat valt wel iets te vertellen. Dat maakt dat ik me thuis voel."