Margreet (68) en Tjibbe (68) wonen in het bos in in Montfort. Ze wonen er nu drie jaar. Hiervoor hadden zij een boerderij in de Boukoul. Nu wonen ze in een semi-bungalow.

Is het een grote of een kleine bungalow?

Margreet:: “Het is een dubbele bungalow. De ruimte die je beneden hebt, heb je boven ook nog een keer. Beneden is 85 vierkante meter ruimte verdeeld in verschillende levels. Verschillende niveau’s. De kamers zijn niet zo groot met gezellige hoekjes en gaatjes.”

Waarom zijn jullie uit de boerderij vertrokken?

Margreet: “ Ik was geopenreerd aan mijn heup. Ik dacht ik kan die grote tuin van 1000 vierkante meter niet meer doen. Daarom kochten wij deze bungalow met 3000 vierkante meter bos. We wonen in een bos.”

Hou je van tuinieren?

Ja, heel erg. Het is mijn lust en mijn leven. Ik dacht eigenlijk dat je in een bos niet veel hoefde te doen. Maar dat is een vergissing. Het is veel meer werk dan de boerderijtuin. Maar ik ben inmiddels weer goed ter been. Maar het is wel zwaar. “

Vertel eens?

Margreet: “ We hebben er een park van gemaakt. Het is zandgrond dus er wil niet heel veel groeien. Mijn rozenstruiken wilden van geen kant groeien.. We hebben nu planten die in een bos thuishoren, bij voorbeeld Rodendendron en varens. We werken elke dag in de tuin. Dat is echt nodig.

We hebben wel zeven terrassen aangelegd en drie vijvers. De bungalow staat eigenlijk bovenop een heuvel. Je kijkt omlaag het bos in.

Werken jullie alleen in de tuin of genieten jullie ook?

Margreet:” s Morgens beginnen we met de vogels de voeren, daarna de eerhoorntjes. Die lopen rond het huis. Zo vreselijk leuk! “

Hoe hebben jullie je huis ingericht?

Margreet: “Een beetje van alles wat. Een beetje modern en een beetje antiek. Dingen van onze ouders nog. Daar zijn we aan gehecht. Die doe je nooit weg. Verder hebben we grenen vloeren gelegd en beneden een leistenen vloer met vloerverwarming. De stalen kozijnen hebben we vervangen door houten. Je bent eigenlijk nooit klaar. Het liefst had ik een mooie Engelse serre erbij. Maar dat is zo duur, dat krijg je nooit terug als je het huis verkoopt.”

Zijn jullie van plan daar te blijven wonen?

Margreet: “Nou, we worden ouder. Hier is het nogal eenzaam. We kennen niemand in Montfort. In deze drie jaar hebben we geen mensen leren kennen. Dat komt ook omdat we in het bos wonen. Je ziet ons huis helemaal niet liggen. We zien ook geen mensen vanuit ons huis. Mensen laten in het bos hun hond uit en die poepen volgens mij allemaal bij ons in het gravel. Ik moet iedere dag drollen scheppen. Dat is een minpuntje!”

In welk soort huis zouden jullie, later als jullie echt oud zijn, willen wonen?

Margreet: “In een leuk oud huis in de stad. Dan vind ik het toch wel prettig om in de stad te wonen. Daar zie je meer, daar gebeurt meer.”